Media relations DIKS-RBP-SL>Medrel

Efekty kształcenia:
K_W03 Ma podstawową wiedzę o relacjach między strukturami i instytucjami społecznymi i ich elementami S1P_W03

K_W04 Zna rodzaje więzi społecznych właściwych dla nauk o mediach oraz zna rządzące nimi prawidłowości S1P_W04

K_W05 Ma podstawową wiedzę o człowieku, w szczególności jako podmiocie konstytuującym struktury społeczne, w tym medialne, i zasady ich funkcjonowania, a także działającym w tych strukturach S1P_W05

K_W06 Zna metody i narzędzia, w tym techniki pozyskiwania danych, właściwe dla nauk o mediach , pozwalające opisywać struktury i instytucje społeczne oraz procesy w nich i między nimi zachodzące S1P_W06

K_W07 Ma wiedzę o normach i regułach (prawnych, organizacyjnych, moralnych, etycznych) organizujących struktury i instytucje społeczne, w tym medialne, i rządzących nimi prawidłowościach oraz o ich źródłach, naturze, zmianach i sposobach działania S1P_W07

K_W08 Ma wiedzę o procesach zmian struktur i instytucji społecznych oraz ich elementów w zakresie nauk o mediach oraz o przyczynach, przebiegu, skali i konsekwencjach tych zmian S1P_W08

K_W09 Posiada wiedzę na temat funkcjonowania systemów medialnych w Europie i na świecie oraz podstawowych mechanizmów komunikowania politycznego S1P_W09

K_W20 Ma podstawową wiedzę dotyczącą etycznego wymiaru mediów oraz podstawowych kategorii komunikowania społecznego; zna podstawowe zasady i kryteria wartościowania etycznego w różnych obszarach komunikowania społecznego S1P_W07

K_W21 Ma podstawową wiedzę o prawnych i ekonomicznych uwarunkowaniach funkcjonowania mediów w Polsce i na świecie oraz mediów lokalnych i środowiskowych; ma wiedzę o procesach zmian w obszarze mediów i komunikowania społecznego w kontekście rozwoju nowych technologii i kształtowaniu się społeczeństwa informacyjnego S1P_W08

K_U04 Potrafi prognozować (uwzględniając także praktyczne aspekty tych prognoz) procesy i zjawiska społeczne (kulturowe, polityczne, prawne, ekonomiczne), z wykorzystaniem standardowych metod i narzędzi właściwych dla dziennikarstwa i komunikacji społecznej S1P_U04

K_U05 Prawidłowo posługuje się systemami normatywnymi oraz wybranymi normami i regułami (prawnymi, zawodowymi, moralnymi) w celu rozwiązania konkretnego zadania z zakresu nauk o mediach S1P_U05

K_U06 Analizuje proponowane rozwiązania konkretnych problemów i proponuje w tym zakresie odpowiednie rozstrzygnięcia, posiada umiejętność wdrażania proponowanych rozwiązań S1P_U06

K_U13 Umie samodzielnie wykorzystywać i rozwijać zdobyte kompetencje komunikacyjne i dziennikarskie w obszarze prasy, radia, telewizji, Internetu i rzecznictwa prasowego oraz public relations; potrafi umiejętnie wykorzystać zdobytą wiedzę językoznawczą, medialną i dziennikarską, z uwzględnieniem umiejętności nabytych podczas praktyki zawodowej S1P_U06

K_U17 Potrafi samodzielnie i prawidłowo oceniać etycznie własne działania i zachowania w obszarze komunikacji społecznej; potrafi rozwiązywać dylematy etyczne w pracy dziennikarskiej w oparciu o nabyte i wyćwiczone kompetencje etyczne i prawne; potrafi kompetentnie korzystać z prawa do tajemnicy dziennikarskiej oraz repliki i sprostowania; potrafi odpowiedzialnie działać w aspekcie etycznym i prawnym S1P_U05

K_U20 Potrafi skutecznie się porozumiewać w różnych sytuacjach komunikacyjnych: medialnych, dziennikarskich, edukacyjnych, public relations, rzecznictwa prasowego; umie przekazać podstawową wiedzę medialną i dziennikarską w działaniach edukacyjnych w szkole i w rodzinie H1P_U11

K_U21 Potrafi tworzyć ustne i pisemne formy przekazów publicznych oraz kompetentnie prezentować je w uwarunkowaniach konkretnych mediów lub działań edukacyjnych S1P_U09, S1P_U10

K_K05 Umie uczestniczyć w przygotowaniu projektów społecznych (politycznych, gospodarczych, obywatelskich), uwzględniając aspekty prawne, ekonomiczne i polityczne S1P_K05

K_K07 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy S1P_K07

K_K11 Potrafi „śledzić życie”, by dostarczać społeczeństwu informacji wiarygodnych, interesujących, społecznie ważnych, koniecznych dla integralnego rozwoju człowieka i społeczności S1P_K03

K_K12 Ma kompetencje podmiotowe do prawidłowego wartościowania poszukiwanych, zdobywanych i przekazywanych informacji i treści medialnych w aspekcie etycznym, prawnym, psychologicznym, społecznym; wykazuje dbałość o wysoką jakość swoich działań i przekazywanych wartości S1P_K04

K_K14 Ma ukształtowaną i przyswojoną postawę postępowania zgodnie z zasadami prawa i etyki zawodowej H1P_K04

K_K16 Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności w kontekście postępu technologicznego i rozwoju społeczeństwa informacyjnego H1P_K06

K_K17 Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy uwzględniając w swojej wizji pracy potrzeby duchowe własne i innych; potrafi postrzegać swoją pracę dziennikarską w uwarunkowaniach rynkowych jako misję publiczną dla dobra człowieka i społeczności H1P_K07

Metody i narzędzia dydaktyczne:
W celu najskuteczniejszego przygotowania studentów do wykonywania zawodu PR-owca, zaproponowane są następujące metody: prezentacja multimedialna prowadzącego na etapie wdrażania wiedzy teoretycznej z wybranego obszaru MR, następnie dyskusja z prowadzącym oraz dyskusja grupowa – głównie na podstawie analizy przypadku (case study). W przypadku prezentacji planu kampanii MR przez studenta wykorzystanie metody skupiska kompetencji: pracy z zespołem jako kompetencji kluczowej oraz – w razie wystąpienia takiej potrzeby - rozmowa i indywidualna praca ze studentem z zakresu wystąpień publicznych i form współpracy z dziennikarzami.
Narzędzia użyte do nauki zdalnej: Teams, Skype, Platforma e-kursy, zoom, e-mail.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczania:
Zaliczenie następuje w formie oceny przygotowanej i samodzielnie zaprezentowanej pracy w formie prezentacji konferencji prasowej na wybrany, wcześniej ustalony temat. Wystąpienie w ustalonym uprzednio terminie nie dłuższe niż 15 minut, z przygotowanym i przesłanym do akceptacji materiałem. W razie wątpliwości do to treści lub sposoby prezentacji, a także frekwencji i braku aktywności podczas spotkań, prowadzący zastrzega sobie możliwość egzaminu w formie pisemnej lub ustnej w okresie sesji egzaminacyjnej z tematyki związanej z treściami podawanymi przez prowadzącego w trakcie trwania zajęć.
Forma zaliczenia w razie e-nauczania: Zaliczenie z media relations - analiza medialna wybranych stacji (20%), projekt zaliczeniowy (60% oceny), obecność (20%), aktywność (10%). Narzędzie do przeprowadzenia zaliczenia/egzaminu: Teams, Skype, zoom, e-mail.

-

Lektury podstawowe:
Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Universitas, Kraków 2000,
J. Altkorn, Wizualizacja firmy, Instytut Marketingu, Kraków, 1999.
C.J. Bertrand, Deontologia mediów, PAX, Warszawa 2007,
W. Budzyński, Wizerunek firmy. Kreowanie, zarządzanie, efekty, Poltex, Warszawa 2003,
R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005,
K. Cymanow-Sosin, Lokowanie idei w reklamie, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2020.
K. Cymanow-Sosin, Metafory we współczesnej reklamie, Wydawnictwo Grado, 2010.
K. Cymanow-Sosin, Perswazyjność w komunikacji wizerunkowej i języku, Wydawnictwo Petrus 2020.
B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006,
M. Drożdż, Etyczne szanse kształtowania pozytywnego wizerunku PR, w: Public Relations w komunikowaniu społecznym i marketingu, J. Olędzki (red.), IDUW, Warszawa 2010,
M. Drożdż, Etyczne orientacje w mediosferze, Biblos, Tarnów 2006,
M. Drożdż (red.), Prawda w mediach. Między ideałem a iluzją, Biblos, Tarnów 2010,
A. Drzycimski, Sztuka kształtowania wizerunku, Business Press, Warszawa 1997,
J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 1999,
W. Gałązka, Gotowych faktów nie ma. Kreacja informacji oraz wizerunku publicznego i medialnego, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław 2008,
T. Goban-Klas, Public Relations, czyli promocja reputacji. Pojęcia, definicje, warunkowania, Warszawa 1996,
Jan Paweł II, Szybki rozwój. List apostolski Jana Pawła II do odpowiedzialnych za środki społecznego przekazu, Watykan 2005,
W. Jabłoński, Kreowanie informacji. Media relations, PWN, Warszawa, 2006.
Kodeks Etyki Polskiego Stowarzyszenia Public Relations przyjęty w czasie II Kongresu PSPR 26 czerwca 1996 roku,
M. Mihajić, License to communicate, w: Nowoczesne strategie komunikacji, XVI Międzynarodowe Seminarium Face, Warszawa 2012,
J. Mikułowski-Pomorski, Komunikacja międzykulturowa. Wprowadzenie, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Kraków 1999,
C. Nass, B. Reeves, Media i ludzie, PIW, Warszawa 2000,
Th. M. Newcomp, Psychologia społeczna, PWN, Warszawa 1970,
J. Olędzki, Etyka w polskim PR. Refleksje badawcze, Oficyna Wydawnicza Aspra, Warszawa 2009,
H. Przybylski (red.), Public relations - sztuka skutecznej komunikacji w teorii i praktyce, Katowice 2004,
M. Szyszka, Kształtowanie wizerunku instytucji pomocy społecznej w mediach, Instytut Rozwoju Służb Społecznych, Warszawa 2012, L. Tkaczyk, Komunikacja niewerbalna. Postawa, mimika, gest, Wyd. Astrum, Wrocław 1996,
K. Wolny-Zmorzyński, J. Snopek, K. Groń (red.), Komunikacja wizualna w reklamie, public relations i w prawie, Poltext, Warszawa 2013,
Z. Zemler, Public Relations — kreowanie reputacji firmy, Warszawa 1992.

Lektury uzupełniające:
Bakalarski K., Public relations a kształtowanie wizerunku menadżera, Gdańsk 2004.
Białopiotrowicz G., Kreowanie wizerunku w biznesie i polityce, Warszawa 2009.
Black S., Public relations, Kraków 2001.
Cianciara J., Uścińska B., Komunikacja społeczna. Komunikowanie się z mediami w praktyce, Wrocław 1999.
Cenker E. M., Public relations, Poznań 2000.
Davis A., Wszystko co powinieneś wiedzieć o PR, Poznań 2005.
Drucker P.F., Zarządzanie w czasach burzliwych, Warszawa 1995.
Furman W., Sekrety public relations, Rzeszów 2000.
Goldman M., Hooffacker G., Współpraca z prasą i public relations, Warszawa 1997.
Gregory A. (red.), Public relations w praktyce, Kraków 2000.
Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003.
Hope E., Public relations – czy to się sprawdzi?, Gdańsk 2004.
Hope E. (red.), Public relations instytucji użyteczności publicznej, Gdańsk 2005.
Jabłoński W., Kreowanie informacji. Media relations, Warszawa 2006.
Jaskółka A., Mowa ciała. Jak ją odczytywać i właściwie z niej korzystać, Kielce 2007.
Koźmiński A., Piotrowski W., Zarządzanie. Teoria i praktyka, Warszawa 2007.
Kupiec L., Public relations, Białystok 2004.
Murdoch A., Język public relations, Warszawa 1998.
Murdoch A., Prezentacje i wystąpienia w public relations, Warszawa 2000.
Ociepka B. (red.), Public relations w teorii i praktyce, Wrocław 2003.
Olędzki J., Tworzydło D., Public relations: znaczenie społeczne i kierunki rozwoju, Warszawa 2006.
Pietrzak H., Hałaj J. B., Rzecznik prasowy. Teoria i praktyka, Rzeszów 2003.
Pluta E., Public relations – moda czy konieczność: teoria i praktyka, Warszawa 2001.
Przybysz M., Kościół w kryzysie? Crisis management w Kościele w Polsce, Tarnów 2008.
Ries A., Ries L., Upadek reklamy i wzlot public relations, Warszawa 2004.
Szczepanik R., Nietypowe przypadki public relations, Warszawa 2009.
Tworzydło D., Public relations: teoria i studia przypadków, Rzeszów 2003.
Tworzydło D., Chmielewski Z. (red.), Public relations w czasach mp3 i Internetu, Rzeszów 2008.
Tworzydło D., Soliński T. (red.), Public relations – wyzwania współczesności, Rzeszów 2004.
Tworzydło D., Soliński T. (red.), Public relations w zarządzaniu firmą, Rzeszów 2004.
Wojcik K., Public relations od A do Z. Analiza sytuacji wyjściowej, planowanie działalności, t. I, Warszawa 1997.
Wojcik K., Public relations od A do Z. Wprowadzenie programów PR. Kontrola działalności proce-sów PR, t. II, Warszawa 1997.
Wojcik K., Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2005.
Tezy z artykułów dostępnych w Internecie:
K. Barańska, Nowe oblicze Boga. Kampania dla organizacji kościołów chrześcijańskich w Singapurze, „Brief. Pierwszy magazyn marketingu i sprzedaży” nr 58 (2004), s. 24 – 27.
G. Hajduk, Kreowanie wizerunku w działaniach promocyjnych przedsiębiorstwa, w: D. Tworzydło, T. Soliński (red.), Public relations – wyzwania współczesności, Rzeszów 2004, s. 326.
S. Pawiński, Czynić Ewangelię słyszalną i widzialną. Multimedialny przekaz treści religijnych – wybrane zagadnienia, w: D. Krok, S. Pawiński (red.), Język przekazu religijnego. Perspektywa psychologii i homiletyki, Opole 2006, s. 104 – 105.
M. Przybysz, Kościół w kryzysie? Crisis management w Kościele w Polsce, Tarnów 2008, s. 15 – 16.
D. Tworzydło, Wizerunkowe aspekty funkcjonowania instytucji oraz fundacji kościelnych, http://www.proto.pl/PR/Pdf/wizerunek_instytucji_koscielnych.pdf (maj 2010), s. 1 – 2.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu DIKS-RBP-SL>Medrel w USOSweb