Historia filozofii średniowiecznej FIL-SL>HisFsred-w

W ramach wykładu będą omówione dzieje stosowania myśli greckiej przez poszczególnych filozofów chrześcijańskich. W myśli greckiej elementem porządkującym rzeczywistość był umysł (nous). Wydaje się, że filozofowie chrześcijańscy pisząc o Bogu i stworzeniu opierali się na tym założeniu. Natomiast punktem wyjścia wszelkich racjonalnych rozważań na temat Boga i w konsekwencji stworzenia jest wiara. Filozoficzna analiza ma więc służyć uzasadnieniu prawd wiary. Ta postawa towarzyszyła wszystkim myślicielom średniowiecza. Pierwszym myślicielem omawianym na wykładzie będzie Augustyn, który w swoich analizach mających uzasadnić wiarę korzystał z teorii Plotyna. Ogólny kierunek wyznaczony przez Augustyna wydaje się być obecny w sposobie myślenia późniejszych filozofów. Pierwszym z znaczącym myślicielem wieków średnich był Jan Szkot Eriugena, który dzięki znajomości greki nawiązywał bezpośrednio do myślenia dialektycznego. Metodę dialektyczną stosował również Anzelm w swoim uzasadnianiu istnienia Boga. Poza filozofią neoplatońską w tym okresie była obecna myśl Arystotelesa, która została na grunt chrześcijański przeniesiona za pośrednictwem filozofów arabskich. Jednym z myślicieli, który opierał się na interpretacji Arystotelesa autorstwa Awicenny był Roger Bacon. Z tez Awerroesa, wyjaśniających Arystotelesa, korzystał Tomasz z Akwinu, który szczegółowo analizował pojęcie bytu i istoty. Teoria Arystotelesa dotycząca przyczyn i ruchu stała się podstawą myślenia Tomasza o Bogu. Również Jan Duns Szkot w swoich tezach na temat Pierwszej Zasady oraz bytu i haecceitas opierał się na twierdzeniach Arystotelesa. Ostatnim myślicielem omawianym w ramach wykładu będzie Mistrz Eckhart, który w swoich pismach starał się opisać doświadczenie przez człowieka boskiej przyczyny.
Celem zajęć będzie, poprzez omawianie poszczególnych myślicieli i poruszanych przez nich zagadnień mających swoje źródło w doktrynie, uświadomienie uczestnikom granic występujących miedzy rozumieniem i wiarą.

W ramach wykładu będą omówione dzieje stosowania myśli greckiej przez poszczególnych filozofów chrześcijańskich. W myśli greckiej elementem porządkującym rzeczywistość był umysł (nous). Wydaje się, że filozofowie chrześcijańscy pisząc o Bogu i stworzeniu opierali się na tym założeniu. Natomiast punktem wyjścia wszelkich racjonalnych rozważań na temat Boga i w konsekwencji stworzenia jest wiara. Filozoficzna analiza ma więc służyć uzasadnieniu prawd wiary. Ta postawa towarzyszyła wszystkim myślicielom średniowiecza. Pierwszym myślicielem omawianym na wykładzie będzie Augustyn, który w swoich analizach mających uzasadnić wiarę korzystał z teorii Plotyna. Ogólny kierunek wyznaczony przez Augustyna wydaje się być obecny w sposobie myślenia późniejszych filozofów. Pierwszym z znaczącym myślicielem wieków średnich był Jan Szkot Eriugena, który dzięki znajomości greki nawiązywał bezpośrednio do myślenia dialektycznego. Metodę dialektyczną stosował również Anzelm w swoim uzasadnianiu istnienia Boga. Poza filozofią neoplatońską w tym okresie była obecna myśl Arystotelesa, która została na grunt chrześcijański przeniesiona za pośrednictwem filozofów arabskich. Jednym z myślicieli, który opierał się na interpretacji Arystotelesa autorstwa Awicenny był Roger Bacon. Z tez Awerroesa, wyjaśniających Arystotelesa, korzystał Tomasz z Akwinu, który szczegółowo analizował pojęcie bytu i istoty. Teoria Arystotelesa dotycząca przyczyn i ruchu stała się podstawą myślenia Tomasza o Bogu. Również Jan Duns Szkot w swoich tezach na temat Pierwszej Zasady oraz bytu i haecceitas opierał się na twierdzeniach Arystotelesa. Ostatnim myślicielem omawianym w ramach wykładu będzie Mistrz Eckhart, który w swoich pismach starał się opisać doświadczenie przez człowieka boskiej przyczyny.
Celem zajęć będzie, poprzez omawianie poszczególnych myślicieli i poruszanych przez nich zagadnień mających swoje źródło w doktrynie, uświadomienie uczestnikom granic występujących miedzy rozumieniem i wiarą.

Lektury uzupełniające:
1. Böhner Ph., Gilson E., Historia filozofii chrześcijańskiej od Justyna do Mikołaja Kuzańczyka, tłum. S. Stomma, Warszawa 1962.
2. Fuller B.A.G., Historia filozofii, t. 1, tłum. Z. Glinka, Warszawa 1966.
3. Kuksewicz Z., Zarys filozofii średniowiecznej: filozofia łacińskiego obszaru kulturowego, Warszawa 1986.
4. Legowicz J., Historia filozofii średniowiecznej Europy Zachodniej, Warszawa 1986.

Lektury uzupełniające:
1. Böhner Ph., Gilson E., Historia filozofii chrześcijańskiej od Justyna do Mikołaja Kuzańczyka, tłum. S. Stomma, Warszawa 1962.
2. Fuller B.A.G., Historia filozofii, t. 1, tłum. Z. Glinka, Warszawa 1966.
3. Kuksewicz Z., Zarys filozofii średniowiecznej: filozofia łacińskiego obszaru kulturowego, Warszawa 1986.
4. Legowicz J., Historia filozofii średniowiecznej Europy Zachodniej, Warszawa 1986.

4 pkt ECTS = 120h

30 h - wykład
60 h - studium, lektura własna
10 h - konsultacje
20 h - przygotowanie do egzaminu

4 pkt ECTS = 120h

30 h - wykład
60 h - studium, lektura własna
10 h - konsultacje
20 h - przygotowanie do egzaminu