Historia filozofii współczesnej FIL-SL>Hisfws-w

Wykład obejmuje analizę następujących kierunków i problemów filozoficznych.
T.1. Neokantyzm i lewica heglowska (L. Feuerbach, K. Marks)
T.2. Myśl filozoficzna Kierkegaarda i filozofia życia (F. Nietzsche)
T.3. Egzystencjalizm (filozofia bycia bytu M. Heideggera; egzystencjalizm humanistyczny i ateistyczny J. P. Sartr`a; sytuacje graniczne K. Jaspersa; filozofia nadziei G. Marcela)
T.4. Pozytywizm (A. Comte, S. Mill, H. Spencer) i neopozytywizm
T.5. Fenomenologia (E. Husserl, E. Stein, R. Ingarden, M. Scheler)
T.6. Hermeneutyka filozoficzna (H. G. Gadamer)
T.7. Neotomizm i myśl chrześcijańska (H. U. von Balthasar)
T.8. Filozofia francuska (M. Blondel, H. Bergson)
T.9. Filozofia dialogu (E. Levinas, M. Buber, J. Tischner)
T.10. Filozofia postmodernistyczna (Obrona rozumu krytycznego J. Habermas; neopragmatyzm i hermeneutyka R. Rorty; dekonstrukcja J. Derrida)
T.11. Wprowadzenie w filozofię analityczną.

Wykład obejmuje analizę następujących kierunków i problemów filozoficznych.
T.1. Neokantyzm i lewica heglowska (L. Feuerbach, K. Marks)
T.2. Myśl filozoficzna Kierkegaarda i filozofia życia (F. Nietzsche)
T.3. Egzystencjalizm (filozofia bycia bytu M. Heideggera; egzystencjalizm humanistyczny i ateistyczny J. P. Sartr`a; sytuacje graniczne K. Jaspersa; filozofia nadziei G. Marcela)
T.4. Pozytywizm (A. Comte, S. Mill, H. Spencer) i neopozytywizm
T.5. Fenomenologia (E. Husserl, E. Stein, R. Ingarden, M. Scheler)
T.6. Hermeneutyka filozoficzna (H. G. Gadamer)
T.7. Neotomizm i myśl chrześcijańska (H. U. von Balthasar)
T.8. Filozofia francuska (M. Blondel, H. Bergson)
T.9. Filozofia dialogu (E. Levinas, M. Buber, J. Tischner)
T.10. Filozofia postmodernistyczna (Obrona rozumu krytycznego J. Habermas; neopragmatyzm i hermeneutyka R. Rorty; dekonstrukcja J. Derrida)
T.11. Wprowadzenie w filozofię analityczną.

Wykład obejmuje analizę wybranych kierunków i problemów filozoficznych z zakresu filozofii współczesnej. Zostaną omówione koncepcje wybranych filozofów jako przedstawicieli: pozytywizmu, utylitaryzmu, liberalizmu, egzystencjalizmu, filozofii życia, pragmatyzmu, intuicjonizmu, fenomenologii, filozofii dialogu, filozofii analitycznej, personalizmu, neotomizmu i myśli chrześcijańskiej, hermeneutyki, filozofii postmodernistycznej.
Zajęcia przewidują czas na krytyczną dyskusję z podejmowanymi problemami filozoficznymi.

Miś A., Filozofia współczesna. Główne nurty, Warszawa 1998.
Ayer A. J., Filozofia w XX wieku, tłum. T. Baszniak, Warszawa 2000
Filozofia współczesna, red. Z. Kuderowicz, t. I–II, Warszawa 1990
Gadacz T., Historia filozofii XX wieku, t. 2, Kraków 2009.
Michalski K., Heidegger i filozofia współczesna, Warszawa 1978
Tatarkiewicz W. Historia Filozofii, t. 1-3, Warszawa, różne wydania.

Miś A., Filozofia współczesna. Główne nurty, Warszawa 1998.
Ayer A. J., Filozofia w XX wieku, tłum. T. Baszniak, Warszawa 2000
Filozofia współczesna, red. Z. Kuderowicz, t. I–II, Warszawa 1990
Gadacz T., Historia filozofii XX wieku, t. 2, Kraków 2009.
Michalski K., Heidegger i filozofia współczesna, Warszawa 1978
Tatarkiewicz W. Historia Filozofii, t. 1-3, Warszawa, różne wydania.

Miś A., Filozofia współczesna. Główne nurty, Warszawa 1998.
Ayer A. J., Filozofia w XX wieku, tłum. T. Baszniak, Warszawa 2000
Filozofia współczesna, red. Z. Kuderowicz, Warszawa 1990
Gadacz T., Historia filozofii XX wieku, Kraków 2009.
Tatarkiewicz W. Historia Filozofii,, Warszawa, różne wydania.

Egzamin ustny na zakończenie każdego semestru
Student na ocenę dostateczną zna podstawowe fakty z historii filozofii, potrafi podać nazwiska głównych filozofów poszczególnych nurtów, z trudnością i bez podawania szczegółów jest w stanie omówić zasadnicze tezy filozoficzne danej epoki.
Student na ocenę dobrą w miarę płynnie wymienia podstawowe fakty z historii filozofii, bez większych trudności jest w stanie omówić główne tezy filozoficzne kształtujące daną epokę.
Student na ocenę bardzo dobra płynnie wymienia ważne fakty z historii filozofii, płynnie podaje tezy filozoficzne kształtujące daną epokę, bez trudności łączy fakty ze sobą i wyciąga logiczne wnioski. Zna nazwiska filozofów i potrafi dokładnie umiejscowić je w historii filozofii oraz w historii powszechnej.

Egzamin ustny na zakończenie każdego semestru
Student na ocenę dostateczną zna podstawowe fakty z historii filozofii, potrafi podać nazwiska głównych filozofów poszczególnych nurtów, z trudnością i bez podawania szczegółów jest w stanie omówić zasadnicze tezy filozoficzne danej epoki.
Student na ocenę dobrą w miarę płynnie wymienia podstawowe fakty z historii filozofii, bez większych trudności jest w stanie omówić główne tezy filozoficzne kształtujące daną epokę.
Student na ocenę bardzo dobra płynnie wymienia ważne fakty z historii filozofii, płynnie podaje tezy filozoficzne kształtujące daną epokę, bez trudności łączy fakty ze sobą i wyciąga logiczne wnioski. Zna nazwiska filozofów i potrafi dokładnie umiejscowić je w historii filozofii oraz w historii powszechnej.

Ocena zostanie wystawiona na podstawie egzaminu ustnego.