ochrona dziedzictwa sakralnego HS-SM>ochrsakr2(04)
Wykład obejmuje problematykę ochrony w kontekście specyficznego sektora dziedzictwa, jakim są obiekty i przestrzenie kultu religijnego. W oparciu o podłoże prawne zaprezentowane zostaną normy postępowania w zakresie ochrony i sprawowanej opieki nad zabytkami. Poruszone zostaną kwestie rozwoju teorii ochrony zabytków, dzieje praktyki ochrony dziedzictwa oraz wartościowania w kontekście ochrony zabytków sakralnych. W ramach zajęć studenci poznają metodykę tworzenia strategii ochrony w oparciu o identyfikację zagrożeń oraz przeciwdziałanie rozpoznanym problemom w obszarze dziedzictwa sakralnego.
Wybrane tematy:
1. Zagadnienia prawne, definicje. Normy postępowania w zakresie ochrony obiektów sakralnych.
2. Wartościowanie, waloryzacja w kształtowaniu pojęcia zabytku.
3. Ochrona zabytkowego kościoła, klasztoru, kaplicy wraz z wyposażeniem (modele działania)
4. Identyfikacja i analiza zagrożeń wobec dziedzictwa sakralnego
5. Cykl tworzenia strategii i planu ochrony dla obiektów sakralnych w oparciu o identyfikację zagrożeń, przeciwdziałanie.
6. Zabytki sztuki sakralnej w zbiorach kościelnych i muzealnych. Zasady opieki analiza porównawcza.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
O2aK_W01 Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej na temat dziedzictwa sakralnego i jego ochrony, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej oraz zna terminologię z zakresu historii sztuki na poziomie rozszerzonym.
O2aK_W02 Student zna terminologię z zakresu ochrony dóbr kultury, konserwatorstwa obiektów sakralnych na poziomie rozszerzonym
O2aK_W03 Student ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu ochrony dóbr kultury, w szczególności ochrony dziedzictwa sakralnego i innych nauk historycznych
Umiejętności:
O2aK_U01 Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy oraz posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie historii sztuki oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych ze szczególnym uwzględnieniem zasobów dziedzictwa sakralnego.
O2aK_U02 Student posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla ochrony dóbr kultury z uwzględnieniem dziedzictwa sakralnego.
O2aK_U05 Student posiada umiejętność wykorzystania wiedzy z różnych dyscyplin związanych z procesem konserwacji i adaptacji zabytków i dzieł sztuki sakralnej oraz zastosowania oryginalnych rozwiązań i uwzględnienia nowych osiągnięć w zakresie ochrony dóbr kultury sektora sakralnego w celu określenia znaczeń obiektów dziedzictwa kulturowego, ich oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym.
Kompetencje społeczne:
O2aK_K03 Student jest przygotowany do odpowiedniego określenia priorytetów służących wykorzystania wiedzy w zakresie ochrony dziedzictwa sakralnego w realizacji określonego przez siebie lub innych zadania
O2aK_K04 Student prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki z uwzględnieniem sztuki sakralnej
O2aK_K07 Student jest gotów do aktywnego uczestniczenia w ochronie zabytków sztuki sakralnej
Kryteria oceniania
Zaliczenie z oceną. Warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach, aktywny udział w dyskusjach oraz ewaluacja wiedzy w oparciu o prezentację ustną.
Literatura
Literatura podstawowa:
S. Kocewiak, P. Ogrodzki, J. Rulewicz, Vademekum zabezpieczenia obiektów sakralnych, Warszawa 2005.
Konserwacja tkanin ze skarbca katedry na Wawelu dawniej i dziś, B. Kalfas, M. Naruszewicz, N. Krupa (red.), Kraków 2017.
E. Małachowicz, Konserwacja i rewaloryzacja architektury w zespołach i krajobrazie, Wrocław 1994
E. Małachowicz, Konserwacja i rewaloryzacja architektury, Wrocław 2007
J. S. Pasierb, Ochrona zabytków sztuki kościelnej (wyd. 2 i 3), Warszawa 1995, 2005
B. J. Rouba, Pielęgnacja świątyni, Toruń 2000
B. Rymaszewski, Klucze ochrony zabytków w Polsce, Warszawa 1992
W. Ślesiński, Konserwacja zabytków sztuki, t. I-III, 1989
Współczesne teorie konserwacji i restauracji dóbr kultury, zarys zagadnień, red. I. Szmelter, M. Jadzińska, Warszawa 2007
Literatura uzupełniająca:
Adaptacja obiektów zabytkowych do współczesnych funkcji użytkowych, red. B. Szmygin, Wrocław – Lublin 2009
K. Pawłowska, M. Swaryczewska, Ochrona dziedzictwa kulturowego. Zarządzanie i partycypacja społeczna, Kraków 2002
W. Ślesiński, Technika malarstwa. Materiały do malarstwa i konserwacji, Warszawa 1960
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: