seminarium magisterskie z historii sztuki średniowiecznej HS-SM>semgr2-04
Na seminarium magisterskim student, przygotowując stopniowo rozprawę nabywa wiedzę o dziełach sztuki, które są przedmiotem badań i tematem rozpraw. Oprócz tego studiuje sztukę epok, które dotyczą tematy prac magisterskich, Może również posiąść wiedzę o o cywilizacji, społeczeństwie epoki, w której powstały analizowane dzieła, wiedzę o różnych przejawach i aspektach kultury epoki, w której dzieło powstało, a także wiedzę o religii i teologii epoki. Oczywistym jest przyswojenie sobie wiedzy o podstawowych pojęciach teoretycznych historii sztuki, podstawowych operacjach metodologicznych historii sztuki oraz nurtach, tendencjach i postawach w metodologii historii sztuki. Podczas wspólnej pracy pod kierunkiem promotora student nabywa umiejętności: umiejętności w zakresie wyszukiwania informacji i korzystania z literatury naukowej, umiejętności w zakresie opisu dzieła sztuki, umiejętności w zakresie analizy stylistycznej i ikonograficznej, umiejętności w zakresie interpretacji stylistyczno-genetycznej i treściowej, umiejętności w zakresie redagowania rozprawy naukowej.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
HS1aK_W01 ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu historii sztuki w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej P6S_WG
HS1aK _W02 zna i rozumie terminologię z zakresu historii sztuki P6S_WG
HS1aK _W03 ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki P6S_WG
UMIEJETNOŚCI
HS1aK_U01 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje w zakresie historii sztuki z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów P6S_UW
HS1aK_U02 posiada podstawowe umiejętności badawcze, obejmujące analizę problemów badawczych, dobór metod
i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie problemów w zakresie historii sztuki i nauk pokrewnych P6S_UW
HS1aK_U03 potrafi samodzielnie planować, organizować oraz zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego P6S_UO
HS1aK_U04 potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami właściwymi dla studiowanej dyscypliny w zakresie historii sztuki w typowych sytuacjach profesjonalnych P6S_UW
HS1aK_U05 potrafi rozpoznać różne rodzaje dzieł sztuki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym P6S_UW
HS1aK_U06 posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków; rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie P6S_UW P6S_UU
HS1aK_U08 posiada umiejętność przygotowania typowych prac pisemnych w języku polskim i obcych, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł P6S_UW
HS1aK_U09 posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim i języku obcym, dotyczących zagadnień szczegółowych, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł P6S_UK
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
HS1aK_K01 ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności warsztatowych z zakresu ochrony dóbr kultury oraz rozumie potrzebę ciągłego rozwoju kompetencji w zakresie fachowym, ogólno humanistycznym, jak też kompetencji personalnych i społecznych P6S_KK
HS1aK_K02 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania P6S_KO
HS1aK_K03 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność przestrzegania norm etycznych w pracy historyka sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki P6S_KR
Kryteria oceniania
Podstawa zaliczenia jest przedstawienie wyznaczonej części rozprawy magisterskiej. Oceniona jest ona pod względem formalnym i merytorycznym. Oceniane jest wykorzystanie literatury przedmiotu, dokładność i wnikliwość operacji analitycznych - analiza formalna, analiza porównawcza oraz t postępowanie zgodne z metodologia.
Literatura
D’Alleva Anne, Metody i teorie historii sztuki.-Kraków, 2008
Skubiszewski P., O dwóch podstawowych sposobach uprawiani historii sztuki, „Teksty” V (1974), s. 57–85.
Tatarkiewicz W., Pojęcie typu w sztuce, [w:] Tatarkiewicz W., Skupienie i marzenie, Kraków 1951, s. 113–126.
Białostocki J., Styl i modus w sztukach plastycznych, [w:] Estetyka, t. II (1961), s. 147–159.
Literatura uzupełniająca:
Literaturę uzupełniającą stanowi literatura podana indywidualnie w odniesieniu do każdego dzieła sztuki opracowywanego podczas seminarium.
Oprócz tego:
Belting Hans, Obraz i jego media. W: Perspektywy współczesnej historii sztuki: antologia przekładów „Artium Questiones”/ red. M. Bryl, P. Januszewski, P. Piotrowski, W. Suchocki. – Poznań 2009, s. 1019-1044
. J.Białostocki, Historia sztuki i historia idei. W: J. Białostocki, Refleksje i syntezy ze świata sztuki: cykl drugi. Warszawa: PWN, 1987, s. 11-17
J. Białostocki, Perspektywy porównawczej historii sztuki w skali światowej. W: W: J. Białostocki, Refleksje i syntezy ze świata sztuki: cykl drugi. Warszawa: PWN, 1987, s. 11-17
Białostocki J., Wstęp: pojęcia i problemy współczesnej historii sztuki, [w:] Białostocki J., Refleksje i syntezy ze świata sztuki, Warszawa 1978, s. 9–24.
T. Dobrowolski, Strukturalizm w historii sztuki. W: Studia metodologiczne. –T. VI(1969),
s. 3-45
Bryl. M. Suwerenność dyscypliny: polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań, 2008
Imdahl Max, Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu. W: Perspektywy współczesnej historii sztuki: antologia przekładów „Artium Questiones”/ red. M. Bryl, P. Januszewski, P. Piotrowski, W. Suchocki. – Poznań 2009, s.111-138
Kalinowski L., Historia sztuki pod koniec II tysiąclecia, [w:] Recepcja
w Polsce nowych kierunków i teorii naukowych, pod red. A. Strzałkowskiego, Kraków 2001, s. 203–211.
J. Kębłowski, Styl: próba charakterystyki pojęcia. W: Biuletyn Historii Sztuki. – 1978 z. 1, s. 11-21
Pazura S., Sedlmayera teoria sztuki, [w:] Estetyka, t. II (1961), s. 239–245.
Piwocki K., Alois Riegl – podstawowe elementy jego nauki o sztuce, „Studia estetyczne”, t. 6 (1969), s. 261–273.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: