Teologia dogmatyczna: Trójca Święta ITKM-SJ-TDTr
(według nowego Ratio institutionis Sacerdotalis pro Polonia)
Aspekt biblijno-historyczny:
- starotestamentalna doktryna Boga jako zapowiedź: objawienie w historii, atrybuty Boga, etapy powstania „monoteizmu” żydowskiego; - objawienie się Boga w Chrystusie i Duchu Świętym: nowotestamentalne świadectwo o zaangażowaniu Boga w historię zbawienia; etapy powstawania nowotestamentalnej nauki o Bogu; rola wydarzeń paschalnych w odsłonięciu tożsamości Boga;
- teologia trynitarna do 325 roku: nauka o Bogu między apologią i inkulturacją; rozróżnienie ekonomii i teologii; modalizm; powstanie pierwszych systemów trynitarnych: Ireneusz, Tertulian, Orygenes; problem subordynacjonizmu przednicejskiego;
- dzieje sporów ariańskich: od Nicei I (325) do Konstantynopola I (381); kluczowa rola ojców kapadockich w tworzeniu języka teologicznego;
- teologia trynitarna wczesnej scholastyki średniowiecznej: Abelard, Piotr Lombard, Joachim z Fiore;
- wielkie syntezy scholastyczne: szkoła dominikańska (Tomasz z Akwinu) i franciszkańska (Bonawentura);
- dzieje sporu o pochodzenie Ducha Świętego w wiekach V-XV; - wybrane współczesne teologie trynitarne: Barth, Rahner, Balthasar.
Aspekt systematyczny:
- problem poznania Boga i języka teologii; zagadnienie analogii; wiedza o Bogu między twierdzeniem a przeczeniem;
- podstawowe pojęcia teologii trynitarnej: hipostaza, substancja, relacja;
- tajemnica Boga a metafizyka: między jednością i wielością; jeden czy dwa traktaty o Bogu;
- wolność czy konieczność w wewnętrznym życiu Boga;
- teologia działania Bożego: rozróżnione (wewnętrzne pochodzenia) i wspólne (ad extra) działania Boga;
- charakterystyka poszczególnych osób Trójcy Świętej (znamiona).
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
wskazuje źródła chrześcijańskiej nauki o Bogu;
zna drogi kształtowania się trynitarnej wiary i doktryny Kościoła;
ocenia rolę i wpływ poszczególnych soborów oraz teologów na rozwój dogmatu trynitarnego;
rozumie pojęcia teologii trynitarnej (natura, osoba, relacje, pochodzenia);
rozróżnia podstawowe błędy trynitarne;
interpretuje trynitarne teksty biblijne, patrystyczne i oficjalnego nauczania Kościoła;
wypowiada się zrozumiale i precyzyjnie na temat chrześcijańskiej nauki o Trójjedynym Bogu;
wiąże dogmat trynitarny z praktyką życia poszczególnego chrześcijanina i całego Kościoła
Kryteria oceniania
- 5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach uczenia tego modułu
- 4,5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach uczenia tego modułu;
- 4,0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach uczenia tego modułu;
- 3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach uczenia tego modułu;
- 3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach uczenia tego modułu;
- 2,0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne oraz społeczne określone w efektach uczenia tego modułu
Literatura
Bartnik Cz., Dogmatyka katolicka, t. I, Lublin 1999, s. 17-244;
Brauning W., Nauka o Bogu, (tłum. J. Fenrychowa), Kraków 1999;
Buxakowski J., Bóg Jedyny w Trójcy Osób, Pelplin 2006;
Courth F., Bóg trójedynej miłości, (tłum. M. Kowalczyk), Poznań 1997;
Greshake G., Trójjedyny Bóg. Teologia trynitarna, (tłum. J. Tyrawa), Wrocław 2009;
Greshake G., Wierzę w Boga Trójjedynego, (tłum. W. Szymona), Kraków 2001;
Kasper, W., Bóg Jezusa Chrystusa, (tłum. J. Tyrawa), Wrocław 1996;
Mueller G.L., Dogmatyka katolicka, Kraków 2015, s. 435-493;
Szczurek J., Trójjedyny, Kraków 1999.
Św. Augustyn, O Trójcy Świętej, (tłum. M. Stokowska), Kraków 1996
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: