Dyrygentura gregoriańska MKP-SL>Dyrgreg
Zajęcia mają na celu nauczenie dyrygowania gregoriańskiego, które opiera się na rytmie śpiewu
gregoriańskiego, uwzględniającego poszczególne słowo jako wyznacznik ruchu dyrygenckiego.
W tym celu student poznaje źródła dyrygentury w średniowieczu i dzięki ikonografii oraz
zachowanym dokumentom próbuję zapoznać się, czym jest dyrygowanie gregoriańskie. Na podstawie
konkretnych utworów oraz praktyki dyrygenckiej podczas zajęć jak również podczas występów,
student poznaje tajniki dyrygowania gregoriańskiego.
Zakres tematów:
1. Średniowieczne źródła dyrygentury gregoriańskiej/elementy ikonograficzne.
2. Ogólne rozumienie dyrygentury gregoriańskiej.
3. Podstawowe gregoriańskie ruchy dyrygenckie.
4. Dyrygowanie kompozycjami sylabicznymi.
5. Dyrygowanie kompozycjami rozwiniętymi.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
ma podstawową wiedzę dotyczącą terminologii i metodologii dyrygentury gregoriańskiej,
zna różne style kompozycji gregoriańskich i rozumie ich sposób interpretacji.
UMIEJĘTNOŚCI:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
tworzy własne koncepcję artystyczne i umie je wyrazić wykorzystując narzędzia dyrygenckie,
umie interpretować różne style kompozycji gregoriańskich,
jest gotowy do współdziałania ze śpiewakami w scholi gregoriańskiej,
posługuje się umiejętnościami dyrygenckimi w przekazaniu dzieła muzycznego.
KOMPETENCJE:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
jest przygotowany do publicznych występów, podczas których wykorzystuje swoją wyobraźnię
i twórcze myślenia w adaptacji się do nowych okoliczności,
potrafi efektywnie komunikować się w zespole w ramach wspólnych projektów, które prowadzi
jako dyrygent.
Kryteria oceniania
kolokwium ustne,
przesłuchanie (wykonawstwo).
Literatura
Literatura podstawowa:
Graduale Novum, t. I: De Dominicis et Festis, Regensburg – Rzym 2011, t. II: De feriis et sanctis,
Regensburg – Rzym 2018.
Graduale Triplex, Solesmes 1979.
Graduale Simplex, Città del Vaticano 1967.
Kyriale, Città del Vaticano 1905.
Literatura dodatkowa:
Cardine E., Direzione del canto gregoriano, Solesmes 2003.
Conti G., Średniowieczne źródła dyrygentury, „Studia Gregoriańskie” 8 (2015), s. 11–42.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: