Improwizacja organowa w stylach MKP-SL>Imporgstyl-1
Podczas zajęć student powinien rozwinąć umiejętność improwizacji organowej w stylu barokowym, w stopniu pozwalającym mu improwizować „ad hoc” wybrane – reprezentatywne formy muzyczne. W tym celu będzie poznawał różne metody pracy nad stylem barokowym, od analizy utworów, poprzez gromadzenie schematów i twórczą pracę na ich podstawie, po naśladownictwo dzieł mistrzów.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
a) Zna metody pracy nad improwizacją w stylu barokowym
b) Zna reprezentatywne formy organowej muzyki barokowej
c) Definiuje elementy dzieła muzycznego oraz rozumie ich wzajemne relacje
UMIEJĘTNOŚCI:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
a) Opanował efektywnie techniki ćwiczenia, umożliwiające ciągły rozwój poprzez samodzielną pracę
b) Improwizuje partitę, preludium oraz fughettę w formie przygotowanej i „ad hoc”
c) Poddaje analizie własną improwizację, dostrzegając jej mocne i słabe strony
d) Narzuca sobie cele oraz poszukuje odpowiedniego systemu treningowego mającego wpływ na dalszy rozwój umiejętności
KOMPETENCJE:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
a) Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
b) Potrafi samodzielnie rozwijać warsztat improwizatorski
c) Analizuje literaturę organową, gromadzi wzorce i schematy oraz poszukuje własnych metod pracy nad improwizacją
d) Wykorzystuje media cyfrowe w poszukiwaniu wzorców do naśladowania
e) Gromadzi własne improwizacje w postaci nagrań w celu analizy i wniosków do dalszego rozwoju
f) Bierze czynny udział w środowisku zajmującym się tematyką improwizacji organowej i w grupie studenckiej
g) Jest gotowy do wykorzystania swojej wiedzy i umiejętności w praktyce, podczas liturgii, koncertu
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń w semestrze.
Pod uwagę będą brane:
1. Aktywność i przygotowanie do cotygodniowych zajęć.
2. Zaimprowizowanie trzech omawianych w semestrze form muzycznych na sposób przygotowany i „ad hoc”.
3. Jakość warsztatowa i artystyczna wykonywanych improwizacji.
Literatura
Literatura podstawowa:
Bach J.S., Das wohltemperierte Klavier, t. 1-2, PWM, Kraków 1998.
Bach J.S., Inwencje dwugłosowe, PWM, Kraków 2023.
Bach J.S., Sämtliche Orgelwerke, Bärenreiter, Kassel 2019.
Pachelbel J., Arias with variations = Arien mit Variationen, Wayne Leupold, North Carolina 2011.
Wójcik D., ABC form muzycznych, Musica Iagiellonica, Kraków 2003.
Literatura dodatkowa:
Borys K., Improwizacja fortepianowa Szabolcsa Esztényiego, UMFC, Warszawa 2007.
Krieg G.A., cantus-firmus-Improvisation auf der Orgel: System-Methode-Modelle, Verlag Dohr Köln, Kolonia 2018.
Perucki R., Improwizacja organowa, t. 1-2, Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, Gdańsk 2015.
Ruiter-Feenstra P., Bach and the Art of improvisation, t. 1, CHI Press, 2011.
Shannon J.R., Improvising in Traditional 17th- and 18th-Century Harmonic Style, Wayne Leupold, North Carolina 2010.
Wagner P., Orgelimprovisation mit Pfiff, t. 1-2, Strube Verlag GmbH, München 1999.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: