Improwizacja organowa w stylach MKP-SL>Imporgstyl-3
Podczas zajęć student powinien rozwinąć umiejętność improwizacji organowej w stylu romantycznym, w stopniu pozwalającym mu improwizować wybrane – reprezentatywne formy muzyczne – na sposób przygotowany i "ad hoc". W tym celu będzie poznawał różne metody pracy nad XIX-wiecznym językiem muzycznym, od analizy utworów, poprzez gromadzenie schematów i twórczą pracę na ich podstawie, po naśladownictwo dzieł mistrzów.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
a) Zna metody pracy nad improwizacją w stylistyce romantyzmu
b) Zna reprezentatywne formy XIX-wiecznej organowej muzyki
c) Definiuje elementy dzieła muzycznego oraz rozumie ich wzajemne relacje
UMIEJĘTNOŚCI:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
a) Opanował efektywnie techniki ćwiczenia, umożliwiające ciągły rozwój poprzez samodzielną pracę
b) Improwizuje cykl XIX-wiecznych wariacji, preludium oparte na technice snucia motywicznego oraz fantazję – jako improwizację przygotowaną i "ad hoc"
c) Poddaje analizie własną improwizację, dostrzegając jej mocne i słabe strony
d) Wyznacza sobie cele oraz poszukuje odpowiedniego systemu treningowego pozwalającego na dalszy rozwój
KOMPETENCJE:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
a) Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
b) Potrafi samodzielnie rozwijać warsztat improwizatorski
c) Analizuje literaturę organową, gromadzi wzorce i schematy oraz poszukuje własnych metod pracy nad improwizacją
d) Wykorzystuje media cyfrowe w poszukiwaniu wzorców do naśladowania
e) Gromadzi własne improwizacje w postaci nagrań w celu analizy i wniosków do dalszego rozwoju
f) Bierze czynny udział w środowisku zajmującym się tematyką improwizacji organowej i w grupie studenckiej
g) Jest gotowy do wykorzystania swojej wiedzy i umiejętności w praktyce, podczas liturgii, koncertu
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń w każdym z semestrów oraz pozytywnej oceny z egzaminu końcowego.
Pod uwagę będą brane:
1. Aktywność i przygotowanie do cotygodniowych zajęć.
2. Zaimprowizowanie trzech omawianych w semestrze form muzycznych na sposób przygotowany i "ad hoc"
3. Jakość warsztatowa i artystyczna wykonywanych improwizacji.
Literatura
Literatura podstawowa:
Brahms J., Werke für Orgel, G. Henle, Monachium 1987.
Mendelssohn B., Neue Ausgabe sämtlicher Orgelwerke, Bärenreiter, Kassel
2021
Rheinberger J.G., Sämtliche Werke, t. 38-39, Carus-Verlag, Vaduz 2017
Wójcik D., ABC form muzycznych, Musica Iagiellonica, Kraków 2003.
Literatura dodatkowa:
Borys K., Improwizacja fortepianowa Szabolcsa Esztényiego, UMFC, Warszawa 2007.
Dupré M., Cours complet d'improvisation à l'Orgue. Vol. 2, Traité d'improvisation à l'Orgue, Paryż 1974.
Krieg G.A., Cantus-firmus-Improvisation auf der Orgel: System-Methode-Modelle, Verlag Dohr Köln, Kolonia 2018.
Stoiber F.J., Faszination Orgelimprovisation, Bärenreiter, Kassel 2018
Wagner P., Orgelimprovisation mit Pfiff, t. 1-2, Strube Verlag, Monachium 1999.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: