Organoznawstwo i sztuka rejestracji od XIX w. MKP-SL>OrganirejXIX

Podczas zajęć student powinien zdobyć i usystematyzować wiedzę o technologiach i rozwiązaniach konstrukcyjnych organów XIX w., XX w. i współczesnych. W tym celu zostają poddane analizie dyspozycje najbardziej znanych organów historycznych epoki romantyzmu i współczesnych, romantyczne i późnoromantyczne źródła tekstowe dotyczące budowy organów piszczałkowych oraz wskazówek rejestracyjnych przypisanych poszczególnym stylom organmistrzowskim. Studenci zostają zaznajomieni z budową poszczególnych elementów organów: systemu zaopatrzenia
w powietrze, traktury, wiatrownic, piszczałek, rozwijają wiedzę o wyznacznikach stylistycznych poszczególnych regionów Europy od początku XIX w. do współczesności, zdobywają wiedze o poszczególnych rodzinach rejestrów ze szczególnym uwzględnieniem zmian konstrukcyjnych i brzmieniowych na przestrzeni dziejów, poznają zasady tworzenia poszczególnych rodzajów rejestracji, używania wałka crescendowego, systemu wolnych kombinacji i różnych rodzajów komputerowych sekwenserów typu setzer.

Podczas zajęć student powinien zdobyć i usystematyzować wiedzę o technologiach i rozwiązaniach konstrukcyjnych organów XIX w., XX w. i współczesnych. W tym celu zostają poddane analizie dyspozycje najbardziej znanych organów historycznych epoki romantyzmu i współczesnych, romantyczne i późnoromantyczne źródła tekstowe dotyczące budowy organów piszczałkowych oraz wskazówek rejestracyjnych przypisanych poszczególnym stylom organmistrzowskim. Studenci zostają zaznajomieni z budową poszczególnych elementów organów: systemu zaopatrzenia
w powietrze, traktury, wiatrownic, piszczałek, rozwijają wiedzę o wyznacznikach stylistycznych poszczególnych regionów Europy od początku XIX w. do współczesności, zdobywają wiedze o poszczególnych rodzinach rejestrów ze szczególnym uwzględnieniem zmian konstrukcyjnych i brzmieniowych na przestrzeni dziejów, poznają zasady tworzenia poszczególnych rodzajów rejestracji, używania wałka crescendowego, systemu wolnych kombinacji i różnych rodzajów komputerowych sekwenserów typu setzer.

Podczas zajęć student powinien zdobyć i usystematyzować wiedzę o technologiach i rozwiązaniach konstrukcyjnych organów XIX w., XX w. i współczesnych. W tym celu zostają poddane analizie dyspozycje najbardziej znanych organów historycznych epoki romantyzmu i współczesnych, romantyczne i późnoromantyczne źródła tekstowe dotyczące budowy organów piszczałkowych oraz wskazówek rejestracyjnych przypisanych poszczególnym stylom organmistrzowskim. Studenci zostają zaznajomieni z budową poszczególnych elementów organów: systemu zaopatrzenia w powietrze, traktury, wiatrownic, piszczałek, rozwijają wiedzę o wyznacznikach stylistycznych poszczególnych regionów Europy od początku XIX w. do współczesności, zdobywają wiedze o poszczególnych rodzinach rejestrów ze szczególnym uwzględnieniem zmian konstrukcyjnych i brzmieniowych na przestrzeni dziejów, poznają zasady tworzenia poszczególnych rodzajów rejestracji, używania wałka crescendowego, systemu wolnych kombinacji i różnych rodzajów komputerowych sekwenserów typu setzer. Zajęcia zorganizowane są w formie e-learningu, realizowane synchronicznie z wykorzystaniem usługi Microsoft Teams (ćwiczenia z prezentacjami poszczególnych grup tematycznych). Warunkiem uczestnictwa jest posiadanie uruchomionej stale kamery przez cały czas trwania zajęć synchronicznych. Zaliczenie zajęć odbywa się na platformie Teams w postaci ustnej odpowiedzi na osiem zadanych podczas sesji egzaminacyjnej pytań. Dopuszczalne są dwie nieobecności podczas trwania zajęć.