Zespół wokalny z elementami dyrygowania, techniki wokalnej i metodyki prowadzenia chóru MKP-SL>Zespwok-5
Zespoły wokalne stanowią integralną część przedmiotu dyrygowanie, tak w zakresie procesu nauczania, jak i w planie repertuarowym. Podstawowym celem przedmiotu jest stworzenie możliwości praktycznej realizacji utworów wokalnych i wokalno-instrumentalnych, opracowywanych na lekcjach dyrygowania jedynie z udziałem fortepianu. Stanowią warsztat i możliwość zdobywania doświadczeń i praktyki, niezbędny w późniejszej pracy dyrygenckiej.
Do głównych celów należy także scalenie posiadanej przez studentów wiedzy z zakresu szeroko rozumianej problematyki muzycznej. Predyspozycje słuchowe, głosowe i manualne, a także znajomość stylów, kierunków, technik kompozytorskich, umiejętność analizy formy utworu, wiedza
z dziedziny historii muzyki, znajdują tu swoje praktyczne zastosowanie.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
definiuje elementy dzieła muzycznego oraz rozumie ich wzajemne relacje podczas prowadzenia narracji muzycznej w charakterze dyrygenta,
zna style muzyczne i związane z nimi tradycje wykonawcze.
UMIEJĘTNOŚCI:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
tworzy i realizuje własne koncepcje artystyczne oraz dysponuje umiejętnościami potrzebnymi do ich wyrażenia podczas pracy nad interpretacją dzieła muzycznego z perspektywy dyrygenta oraz artysty chóru,
klasyfikuje i wykonuje reprezentatywny repertuar związany ze studiowaniem kierunku muzyka kościelna; ma doświadczenie w wykonywaniu repertuaru w różnych stylach,
posiada podstawowe umiejętności w zakresie interpretacji utworów reprezentujących różne style muzyczne,
jest przygotowany do współdziałania z innymi muzykami w różnego typu zespołach wokalnych oraz wokalno-instrumentalnych,
opanował efektywne techniki ćwiczenia, umożliwiające ciągły rozwój, „instrumentu głosu” poprzez samodzielną pracę,
posiada dobre nawyki dotyczące techniki i podstawy, umożliwiające operowanie ciałem
w sposób najbardziej wydajny i bezpieczny (z punktu widzenia fizjologii),
posługuje się umiejętnościami umożliwiającymi przekazanie dzieła muzycznego (materiału dźwiękowego, formy i głównych idei) w wykonaniu artystycznym.
KOMPETENCJE:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie,
jest zdolny do efektywnego wykorzystania: wyobraźni, intuicji, emocjonalności, zdolności twórczego myślenia i twórczej pracy w trakcie rozwiązywania problemów, zdolności elastycznego myślenia, adaptowania się do nowych i zmieniających się okoliczności oraz umiejętności kontrolowania własnych zachowań i przeciwdziałania lękom i stresom, jak również sprostania warunkom związanym z publicznymi kreacjami artystycznymi prowadzonymi w charakterze dyrygenta,
posiada umiejętność samooceny, konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób, podjęcia refleksji na temat społecznych, naukowych i etycznych aspektów związanych
z własną pracą,
uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym, korzystając z różnych mediów i uwzględniając ich zróżnicowane formy oraz wzbogacając je specyfiką swego wykształcenia,
uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa chrześcijańskiego i kulturowego regionu, kraju i Europy,
samodzielnie podejmuje niezależne prace na rękopisami liturgiczno-muzycznymi oraz innymi wydrukowanymi źródłami, wykazując się umiejętnościami zbierania, analizowania
i interpretowania informacji, rozwijania idei i formułowania krytycznej argumentacji oraz wewnętrzną motywacją i umiejętnością organizacji pracy,
uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa liturgiczno-muzycznego związanego
z Regionem Polski.
Kryteria oceniania
– poprowadzenie fragmentu próby z zespołem chóralnym,
– poprowadzenie rozśpiewania zespołu chóralnego,
– przygotowanie w formie opisowej zestawu 20 ćwiczeń emisyjnych dotyczących oddechu, fonacji, artykulacji oraz rezonansu
Praktyki zawodowe
Praktyki możliwe w licznych, zawodowych i amatorskich zespołach chóralnych Krakowa.
Literatura
Literatura podstawowa:
Romaniszyn B.,Z zagadnień sztuki i pedagogiki wokalnej,Kraków 1957.
Lasocki J.K.,Dyrygent i dyrygowanie amatorskim zespołem muzycznym, Warszawa 1956.
Mitrynowicz-Modrzejewska A.,Fizjologia i patologia głosu,Warszawa 1963.
Bubicz-Mojsak A.,Głos ludzki jako żywy instrument,Lublin 2007.
Tarasiewicz B.,Mówię i śpiewam świadomie; podręcznik do nauki emisji głosu,Kraków 2006.
Bregy W.,Elementy techniki wokalnej, Kraków 1974.
Gałęska-Tritt J.,Kształcenie głosu dziecka w śpiewie zespołowym, COMUK, Warszawa 1985.
Gałęska-Tritt J.,Dzieci lubią śpiewać a my razem z nimi,Poznań 2007.
Gałęska-Tritt J.,Śpiewanie a gestykulowanie,Poznań 2013.
Łastik A.,Poznaj swój głos - twoje najważniejsze narzędzie pracy,Studio EMKA, Warszawa 2002.
Wiechowicz S.,Podstawowe uwagi dla dyrygentów chórowych,PWM, Kraków1951.
Literatura dodatkowa:
Pawłowski Z.,Foniatryczna diagnostyka, IMPULS, Kraków 2005.
Gałęska-Tritt J.,Śpiewam solo i w zespole – Psychofizjologia śpiewu dla każdego, Poznań 1990.
Krassowski J.,Higiena głosu śpiewaczego, Gdańsk 1990.
Mohr A.,Handbuch der Kinderstimmbildung, Schott Music, Mainz 2013.
Smith W.S., Nagi głos,Pozkal, Inowrocław 2018.
ZachwatowiczK., Polskie belcanto, IMPULS,Kraków 2010.
Wagner A., Thomas K.,Kompendium dyrygentury chóralnej,t.1–3,tłum. D. Synowiec, Warszawa 2019
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: