historia sztuki nowożytnej polskiej ODK-SL>hisszt
Wykład zapoznaje z okolicznościami politycznymi, społecznymi i religijnymi mającymi wpływ na trzy podstawowe gałęzie sztuki: architekturę, rzeźbę i malarstwo, przedstawia twórczość najwybitniejszych artystów oraz dzieła o dużym znaczeniu dla rozwoju sztuki. Najważniejsze zjawiska ukazywane są pod kątem środowisk artystycznych, ale i z punktu widzenia wybranych fundatorów i promotorów sztuki. Omawiane są również europejskie źródła polskiego renesansu i baroku, z uwzględnieniem genezy twórczości działających w Polsce artystów.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student/ka posiada pogłębioną znajomość sztuki w Polsce w wiekach XVI-XVIII, najważniejszych dzieł, najwybitniejszych twórców oraz głównych kierunków rozwoju twórczości artystycznej od renesansu do baroku, zaprezentowanych na tle historycznym i kulturowym.
Kryteria oceniania
Ocena uzyskiwana jest na podstawie rezultatów egzaminu, w trakcie którego sprawdzana jest wiedza o sztuce renesansu i baroku w Polsce.
Literatura
Zlat M., Sztuka polska. Renesans i manieryzm, Warszawa 2010.
Sztuka polska. Wczesny i dojrzały barok (XVII wiek), red. J. Kowalczyk, Warszawa 2013.
Sztuka polska. Późny barok, rokoko, klasycyzm (XVIII wiek), red. J. Kowalczyk, Warszawa 2016.
M. Karpowicz, Sztuka XVII wieku, Warszawa 1975.
M. Karpowicz, Sztuka XVIII wieku, Warszawa 1985.
Uwagi
|
W cyklu 2022/2023-L:
Łączny nakład pracy: 110 h, w tym uczestnictwo w wykładzie 30 h, studium własne i lektury 40 h, przygotowanie do egzaminu 40 h |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: