Język łaciński OGO-HIS-LAT-4-ZO
Wprowadzenie nowych konstrukcji składniowych charakterystycznych dla języka łacińskiego: nominativus cum infinitivo, nominativus duplex, ablativus absolutus, gerundium, gerundivum, coniugatio periphrastica passiva.
Praca translatoryjna nad tekstami – wybór przez osoby prowadzące z uwzględnieniem specjalizacji, potrzeb i zainteresowań słuchaczy.
teksty opracowywane na zajęciach;
teksty przygotowywane do egzaminu.
|
W cyklu 2023/2024-L:
Wprowadzenie nowych konstrukcji składniowych charakterystycznych dla języka łacińskiego: nominativus cum infinitivo, nominativus duplex, ablativus absolutus, gerundium, gerundivum, coniugatio periphrastica passiva.
Praca translatoryjna nad tekstami – wybór przez osoby prowadzące z uwzględnieniem specjalizacji, potrzeb i zainteresowań słuchaczy. teksty opracowywane na zajęciach; teksty przygotowywane do egzaminu.
|
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
Student nazywa, rozpoznaje elementy i tłumaczy konstrukcje składniowe charakterystyczne dla języka łacińskiego (ablativus absolutus, coniugationes periphrasticae, gerundium/gerundivum).
student zna słownictwo łacińskie związane z jego kierunkiem studiów, zaprezentowane na zajęciach i występujące w jego tekście egzaminacyjnym, z uwzględnieniem specyficznych cech języka łacińskiego w tekstach kierunkowych, w tekstach z podręcznika, tekstach własnych prowadzącego, sentencjach i wyrażeniach łacińskich obecnie stosowanych).
UMIEJĘTNOŚCI
Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną i składniową w tłumaczeniu.
Student formułuje uzasadnienie sporządzonych tłumaczeń w oparciu o wiedzę fleksyjną i składniową.
Wykorzystując słownik i wiedzę fleksyjną student ustala formy podstawowe oraz znaczenia słów nieznanych występujących w tekstach.
Student analizuje budowę zdania łacińskiego, decydując o kolejności kroków przy przekładzie.
Student świadomie wykorzystuje znajomość fleksji i składni łacińskich (potrafi wyjaśnić ich użycie), łącząc ze sobą wyrazy w wyrażenia (związki: zgody i rządu).
Student organizuje i strukturyzuje przekład zdań pojedynczych oraz konstrukcji składniowych, dążąc poprzez wersję roboczą do ostatecznej wersji tłumaczenia, spełniającej parametry poprawności językowej w j. polskim z jednoczesnym zachowaniem specyfiki oryginału.
Kryteria oceniania
1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach.
2. Obowiązek frekwencji: dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach; pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić (usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie na zajęć z inną grupą).
3. Zapowiedziane sprawdziany pisemne (od 1- 3) w ciągu semestru, trwające od 45- 90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć. Minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy. W wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego, by umówić się na zaliczanie materiału (np. w czasie dyżuru prowadzącego zajęcia).
3.1. Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny).
Zaliczenie wszystkich czterech semestrów jest warunkiem przystąpienia do egzaminu (jeśli egzamin jest wymagany programem studiów).
Literatura
1. Aquilar M. L, Tarrega J., Via Latina De lingua Latina et vita Romanorum
2. Awianowicz B., Język łaciński z elementami epigrafiki i numizmatyki rzymskiej
3. Jurewicz O., Winniczuk L., Żuławska J.; Język łaciński, podręcznik dla lektoratów szkół wyższych
4. Katolo A. J., Podręcznik łaciny kościelnej
5. Kalinkowski S., Scire Latine, podręcznik dla alumnów i studentów teologii
6. Małunowiczówna L., Roma Christiana, podręcznik łaciny chrześcijańskiej
7. Norajr Ter- Grigorian, Disco linguam Latinam, podręcznik języka łacińskiego
8. Orberg H. H., Lingua Latina per se illustrata
9. Pobiedzińska E., Jaworska A., Wilczyński S.; Porta Latina
10. Rominkiewicz J, Żeber I., Podstawy języka łacińskiego dla studentów prawa
11. Sajovic M., Evagrius Magister Scholae Latinae
12. Salamonowicz- Górska I., Język łaciński dla teologów
13. Ryba J., Wolanin E., Klęczar A., Homo Romanus, cz. I i II
14. Wilczyński S., Zarych T., Rudimenta Latinitatis
15. Winniczuk L., Lingua Latina, Łacina bez pomocy Orbiliusza
16. Wojtczak J. A., Fides et litterae, język łaciński dla uczniów szkół katolickich, studentów i alumnów
Lektury uzupełniające:
1. Sondel J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2001
2. Jougan A., Słownik kościelny łacińsko-polski, Poznań-Warszawa-Lublin 1958
3. Korpanty J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 2001
4. Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1979
5. Samolewicz Z., Sołtysik T., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000
6. Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1978 (i późniejsze)
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: