Język łaciński OGO-SzD-LAT30-1-2
Treści kształcenia:
1) Zebranie i powtórzenie/wprowadzenie materiału gramatycznego i leksykalnego.
2) Fleksja – powtórzenie.
3) Składnie przypadków i konstrukcje stylistyczne.
4) Formy coniunctivus (praesentis, imperfecti, perfecti, plusquamperfecti).
5) Słownictwo związane z kierunkiem studiów, planowaną pracą doktorską i zainteresowaniami Doktorantów (utrwalenie, poszerzenie).
|
W cyklu 2025/2026-Z:
Treści kształcenia: 1) Zebranie i powtórzenie/wprowadzenie materiału gramatycznego i leksykalnego. 2) Fleksja – powtórzenie. 3) Składnie przypadków i konstrukcje stylistyczne. 4) Formy coniunctivus (praesentis, imperfecti, perfecti, plusquamperfecti). 5) Słownictwo związane z kierunkiem studiów, planowaną pracą doktorską i zainteresowaniami Doktorantów (utrwalenie, poszerzenie). |
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA
1) Doktorant dobrze zna wybrane zagadnienie gramatyczne języka łacińskiego.
2) Doktorant identyfikuje różne formy trybu coniunctivus i jego funkcje semantyczne.
3) Doktorant zna słownictwo typowe dla tekstów związanych z teologią, historią Kościoła, filozofią – w zależności od swoich zainteresowań.
UMIEJĘTNOŚCI
1) Doktorant poprawnie rozpoznaje formy fleksyjne; rozpoznaje i tłumaczy łacińskie zjawiska składniowe.
2) Doktorant poprawnie wykorzystuje wiedzę o zjawiskach gramatycznych przy tłumaczeniu tekstu.
Kryteria oceniania
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia
1) Ocenianie ciągłe przygotowania Doktoranta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach.
2) Zapowiedziane sprawdziany pisemne (1-3) w ciągu semestru, trwające 45-90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć. Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów, przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów. Minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy.
100%-91% - bardzo dobry
90%-81% - dobry plus
80%-71% - dobry
70%-61% - dostateczny plus
60%-51% - dostateczny
50% i mniej – niedostateczny
3) Dopuszcza się dwukrotną nieobecność Doktoranta na zajęciach z jakiegokolwiek powodu bez konieczności usprawiedliwiania. Doktorant może być nieobecny więcej niż dwa razy tylko w wyjątkowych sytuacjach i tylko z bardzo ważnych powodów. Wówczas jest zobowiązany niezwłocznie poinformować Lektora o swojej nieobecności oraz przynieść pisemne usprawiedliwienie swojej nieobecności (lekarskie, sądowe lub uczelniane - np. wyjazd naukowy, udział w konferencjach etc. – żadne inne nie jest podstawą uznania nieobecności za usprawiedliwioną). W przypadku wyjątkowych zdarzeń losowych i braku pisemnego usprawiedliwienia Doktorant powinien jak najszybciej skontaktować się i omówić sytuację z Lektorem. Lektor sam decyduje, czy może tę nieobecność usprawiedliwić.
Jeśli Doktorant przekroczy liczbę dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności, każda następna powinna być odpracowana według ustalonych przez Lektora zasad. Może to być np. przygotowanie dodatkowego tłumaczenia tekstu lub innego jego opracowania, przygotowanie referatu, odpowiedź ustna z materiału przerobionego na zajęciach, udział w konferencji, udział w zajęciach innej grupy etc.
W przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na zaplanowanym przez Lektora teście Doktorant ma obowiązek niezwłocznego kontaktu z Lektorem w celu wyjaśnienia nieobecności oraz ustalenia terminu napisania testu.
W przypadku usprawiedliwionej nieobecności na zapowiedzianym teście Doktorant ma obowiązek niezwłocznego kontaktu z Lektorem w celu wyjaśnienia nieobecności, przedłożenia pisemnego usprawiedliwienia oraz ustalenia terminu napisania zaległego testu.
W przypadku długotrwałej nieobecności (ponad 4 tygodnie) obowiązują zasady zawarte w§ 23 pkt 4 Regulaminu Szkół Doktorskich na UPJP II w Krakowie.
4. Zasady realizacji zajęć w ramach IOK (indywidualnej organizacji kształcenia) i ERZ (eksternistycznej realizacji zajęć) określają § 24 i 25 Regulaminu Szkół Doktorskich na UPJP II w Krakowie.
Literatura
Lektury podstawowe
1) Jougan A., Słownik kościelny, Warszawa 1992 (i in.).
2) Sondel J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 1997.
3) Samolewicz Z., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000.
4) Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1997 (i in.).
5) Materiały własne prowadzącego.
Lektury uzupełniające
1) Wybrane teksty łacińskie, np.
- red. Migne J. P., Patrologiae Latinae cursus completus, Paris 1855-1865;
- red. Pietras H. Baron A., Dokumenty soborów powszechnych, t. I-IV, Kraków 2001-2004;
- Missale Romanum ex decreto sacrosancti concilii Tridentini, Vatican 1962;
- inne dokumenty Kościoła;
- dokumenty historyczne typu Monumenta Historica i inne teksty z korpusów źródeł łacińskich.
2) Słowniki języka specjalistycznego (np. Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce).
Uwagi
|
W cyklu 2025/2026-Z:
Możliwe jest prowadzenie części zajęć w formie zdalnej. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: