Język łaciński OGO-TKL-LAT-6-EGZ
.Powtórzenie wiadomości z zakresu fleksji i składni łacińskiej ( zdanie pojedyncze i złożone, składnie typowe dla stylistyki łacińskiej):
Podsumowanie i powtórzenie wiedzy z zakresu:
- fleksji rzeczownika, przymiotnika, zaimka, imiesłowów,
- fleksji czasownika ( czasowniki regularne i nieregularne),
- składni ACI, NCI, AA, CPA, CPP,
- funkcji semantycznej i syntaktycznej (składnia poznanych typów zdań podrzędnych).
2.Praca translatoryjna nad tekstami oryginalnym- na zajęciach.
Wybór tekstów z zakresu:
- teologii fundamentalnej,
- teologii biblijnej,
- dogmatyki,
- teologii pastoralnej,
- liturgiki (w tym przekład całościowy „ Prex Eucharistica secunda”)
- teologii moralnej,
- teologii duchowości,
- prawa kanonicznego.
3.Indywidualna praca translatoryjna studenta nad tekstami oryginalnymi:
Wybór tekstów dokonany przez prowadzącego zajęcia i studenta z uwzględnieniem specjalizacji i tematyki seminarium magisterskiego studenta.
Przygotowanie do egzaminu kończącego kurs z uwzględnieniem specyficznych potrzeb studentów.
Wybór tekstów z zakresu:
- teologii fundamentalnej,
- teologii biblijnej,
- dogmatyki,
- teologii pastoralnej,
- liturgiki,
- teologii moralnej,
- teologii duchowości,
- prawa kanonicznego
|
W cyklu 2022/2023-L:
1.Powtórzenie wiadomości z zakresu fleksji i składni łacińskiej ( zdanie pojedyncze i złożone, składnie typowe dla stylistyki łacińskiej): |
W cyklu 2024/2025-L:
1.Powtórzenie wiadomości z zakresu fleksji i składni łacińskiej ( zdanie pojedyncze i złożone, składnie typowe dla stylistyki łacińskiej): |
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
1. Student biegle identyfikuje wszystkie formy fleksyjne występujące w tekstach
oryginalnych (na zajęciach i w toku pracy indywidualnej).
2. Student biegle identyfikuje wszystkie zjawiska składniowe, w tym również
wszystkie typy zdań podrzędnych, wymagających użycia trybu coniunctivus
(teksty tłumaczone na zajęciach i w toku pracy indywidualnej).
3. Student zna słownictwo łacińskie związane z jego kierunkiem studiów, zaprezentowane na zajęciach i występujące w jego tekście egzaminacyjnym, z uwzględnieniem specyficznych cech języka łacińskiego w tekstach kierunkowych.
UMIEJĘTNOŚCI
1. Student wykorzystując znajomość całości fleksji i składni łacińskich (wyjaśniając celowość ich użycia) i łącząc ze sobą wyrazy w wyrażenia (związki: zgody i rządu) dokonuje właściwego przekładu wyrazów i wyrażeń na j. polski.
2. Student organizuje i strukturyzuje przekład zdań pojedynczych i różnych typów zdań podrzędnych (w tym zdań z orzeczeniem w trybie coniunctivus), dążąc poprzez wersje roboczą do ostatecznej wersji tłumaczenia, spełniającej parametry poprawności językowej w j. polskim z jednoczesnym zachowaniem specyfiki oryginału.
3. Student posiadając zasób specjalistycznego słownictwa w j. polskim z interesującej go dziedziny teologii, decyduje o doborze odpowiedniego słownictwa dla przekładu specjalistycznego tekstu łacińskiego, odpowiednio interpretując terminy i dobierając najbardziej adekwatne merytorycznie przekłady dla wyrazów, wyrażeń, fraz, zdań i finalnie całego tekstu.
Kryteria oceniania
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:
1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach.
2. Obowiązek frekwencji (dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach), pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić (usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie zajęć z inną grupą).
3. Sprawdziany pisemne (od 1- 3) w ciągu semestru, trwające od 45- 90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć. Minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy. W wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego, by umówić się na zaliczanie materiału.
4. Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny).
5. Zaliczenie wszystkich sześciu semestrów jest warunkiem przystąpienia do egzaminu.
6. Egzamin pisemny składa się z tłumaczenia na język polski oryginalnego łacińskiego tekstu (ewentualnie preparowanego), zgodnego tematycznie z kierunkiem studiów o objętości min. 130 a maks. 150 słów. Na egzaminie dopuszcza się korzystanie ze słownika łacińsko-polskiego (w wersji papierowej i elektronicznej) i tabel gramatycznych, przygotowanych przez prowadzących kurs. Egzamin trwa 120 minut. Ocena z egzaminu jest odrębną oceną od oceny semestralnej.
Literatura
Lektury podstawowe:
1. Materiały własne prowadzącego
2. Awianowicz B., Język łaciński z elementami epigrafiki i numizmatyki rzymskiej
3. Jurewicz O., Winniczuk L., Żuławska J.; Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych
4. Kalinkowski S., Scire Latine. Podręcznik dla alumnów i studentów teologii
5. Małunowiczówna L., Roma Christiana. Podręcznik łaciny chrześcijańskiej
6. Norajr Ter-Grigorian, Disco linguam Latinam. Podręcznik języka łacińskiego
7. Orberg H. H., Lingua Latina per se illustrata
8. Pobiedzińska E., Jaworska A., Wilczyński S., Porta Latina
9. Rominkiewicz J, Żeber I., Podstawy języka łacińskiego dla studentów prawa
10. Salamonowicz-Górska I., Język łaciński dla teologów
11. Ryba J., Wolanin E., Klęczar A., Homo Romanus, cz. I i II
12. Wilczyński S., Zarych T., Rudimenta Latinitatis
13. Winniczuk L., Lingua Latina, Łacina bez pomocy Orbiliusza
14. Wojtczak J. A., Fides et litterae. Język łaciński dla uczniów szkół katolickich, studentów i alumnów
Lektury uzupełniające:
Sondel J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2001
Jougan A., Słownik kościelny łacińsko-polski, Poznań-Warszawa-Lublin 1958
Korpanty J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 2001
Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1979
Samolewicz Z, Sołtysik T., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000
Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1978 (i późniejsze)
|
W cyklu 2022/2023-L:
WIEDZA 1. Student rozpoznaje, odmienia i tłumaczy formy fleksyjne rzeczowników i przymiotników deklinacji II, zaimków dzierżawczych, imiesłowów oraz znajduje i tłumaczy elementy składni dativus possessivus. 2. Student identyfikuje i tłumaczy formy czasowników eo, ire, ii, itum oraz fero, ferre, tuli, latum i ich złożeń oraz formy czasowników utworzone na bazie tematu perfecti. 3. Student rozróżnia i tłumaczy elementy składni ACI. 4. Student identyfikuje, odmienia i tłumaczy formy fleksyjne III deklinacji. UMIEJĘTNOŚCI 1. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną o deklinacji II, zaimkach i imiesłowach oraz składni dativus possessivus w tłumaczeniu (teksty z podręcznika, teksty własne prowadzącego, sentencje i wyrażenia łacińskie obecnie stosowane). 2. Student rozpoznaje i stosuje składnię ACI. 3. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną o III deklinacji w tłumaczeniu. |
Uwagi
|
W cyklu 2022/2023-L:
Godziny kontaktowe np. konwersatorium, wykład od 25 do30 godzin |
W cyklu 2024/2025-L:
Godziny kontaktowe np. konwersatorium, wykład od 25 do30 godzin |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: