|
W cyklu 2022/2023-L:
1. Pochodzenie, historia, dialekty j. greckiego.
2. Alfabet, dyftongi (właściwe, niewłaściwe), podstawowe nazewnictwo związane z akcentowaniem, zasady czytania, znaki interpunkcyjne.
3. Podstawowe modlitwy w j. greckim.
4. Koniugacje:
-nomenklatura koniugacyjna
-podział na koniugacje
-indicativus, imperativus, infinitivus praesentis activi czasowników koniugacji I
5. Deklinacje:
- nazewnictwo deklinacyjne (casus, genera, numeri)
- rzeczowniki i przymiotniki deklinacji II
6. Technika tłumaczenia zdań pojedynczych.
7. Podstawowe informacje o składni ACI.
8. Pronomina personalia et possesiva.
9. Rzeczowniki i przymiotniki deklinacji I (r. żeński).
10. Składnia ACI - w oparciu o wiadomości z języka łacińskiego.
11. Indicativus, infinitivus, imperativus praesentis medii-pasivi czasowników koniugacji I, verba deponentia.
12. Indicativus imperfecti activi w niezłożonych czasownikach koniugacji I.
13. Indicativus imperfecti activi czasownika εἰμι.
|
W cyklu 2023/2024-L:
1. Pochodzenie, historia, dialekty j. greckiego.
2. Alfabet, dyftongi (właściwe, niewłaściwe), podstawowe nazewnictwo związane z akcentowaniem, zasady czytania, znaki interpunkcyjne.
3. Podstawowe modlitwy w j. greckim.
4. Koniugacje:
– nomenklatura koniugacyjna;
– podział na koniugacje;
– indicativus, imperativus, infinitivus praesentis activi czasowników koniugacji I.
5. Deklinacje:
– nazewnictwo deklinacyjne (casus, genera, numeri);
– rzeczowniki i przymiotniki deklinacji II.
6. Technika tłumaczenia zdań pojedynczych.
7. Podstawowe informacje o składni ACI.
8. Rzeczowniki i przymiotniki I deklinacji- r. żeński i męski.
9. Najczęściej używane przyimki greckie: znaczenie, rekcja.
10. Zaimki: pytajny (τίς, τί)) i nieokreślony (τις, τι), względny (ὅς, ἥ, ὅ), wskazujący (οὗτος, αὗτη, τοῦτο ), przymiotniki πόλυς, μέγας).
11. Indicativus, infinitivus, imperativus praesentis medii-passivi, verba deponentia,
participium praesentis medii- passivi.
12. Verba contracta.
13. Indicativus imperfecti activi et medii-passivi w czasownikach niezłożonych,
złożonych i dla czasownika jestem: εἰμι
14. Indicativus futuri activi, medii, passivi.
|
W cyklu 2024/2025-L:
1. Pochodzenie, historia, dialekty j. greckiego.
2. Alfabet, dyftongi (właściwe, niewłaściwe), podstawowe nazewnictwo związane z akcentowaniem, zasady czytania, znaki interpunkcyjne.
3. Podstawowe modlitwy w j. greckim.
4. Koniugacje:
– nomenklatura koniugacyjna;
– podział na koniugacje;
– indicativus, imperativus, infinitivus praesentis activi czasowników koniugacji I.
5. Deklinacje:
– nazewnictwo deklinacyjne (casus, genera, numeri);
– rzeczowniki i przymiotniki deklinacji II.
6. Technika tłumaczenia zdań pojedynczych.
7. Podstawowe informacje o składni ACI.
8. Rzeczowniki i przymiotniki I deklinacji- r. żeński i męski.
9. Najczęściej używane przyimki greckie: znaczenie, rekcja.
10. Zaimki: pytajny (τίς, τί)) i nieokreślony (τις, τι), względny (ὅς, ἥ, ὅ), wskazujący (οὗτος, αὗτη, τοῦτο ), przymiotniki πόλυς, μέγας).
11. Indicativus, infinitivus, imperativus praesentis medii-passivi, verba deponentia,
participium praesentis medii- passivi.
12. Verba contracta.
13. Indicativus imperfecti activi et medii-passivi w czasownikach niezłożonych,
złożonych i dla czasownika jestem: εἰμι
14. Indicativus futuri activi, medii, passivi.
|