Konstruowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych PED-SL-OWTP>KIPET-w

1. Podstawy prawne konstruowania indywidualnych programów edukacyjno -terapeutycznych (IPET).
2. Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia (WOPFU) - struktura.
3. Diagnozowanie ucznia z niepełnosprawnością - diagnoza funkcjonalna (kompleksowa, wielospecjalistyczna diagnoza funkcjonowania dziecka) potrzeb i możliwości dziecka/ucznia jako podstawa opracowania programu.
4. Indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny jako forma realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego i wskazań wynikających z wielospecjalistycznej ocen poziomu funkcjonowania ucznia.
5. Struktura IPET dla ucznia z niepełnosprawnością.
6. Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów a zajęcia rewalidacyjne, socjoterapeutyczne, resocjalizacyjne.

1.Podstawy prawne konstruowania indywidualnych programów edukacyjno -terapeutycznych (IPET).
2.Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia (WOPFU) - struktura.
3.Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny jako forma realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego i wskazań wynikających z wielospecjalistycznej ocen poziomu funkcjonowania ucznia.
4. Struktura IPET dla ucznia z niepełnosprawnością.
5. Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów - zajęcia rewalidacyjne, socjoterapeutyczne, resocjalizacyjne.

Akty obowiązującego prawa oświatowego:
1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. 2017 r. poz. 59,
i 949);
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 910);
3. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 3 kwietnia 2019 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół (Dz. U. 2019 r. poz. 639);
4. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 22 lipca 2022 r. w sprawie wykazu zajęć prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz przez nauczycieli poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz nauczycieli: pedagogów, pedagogów specjalnych, psychologów, logopedów, terapeutów pedagogicznych i doradców zawodowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1762 oraz z 2022 r. poz. 1610).
5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. 2017 r., poz. 1591).

Literatura obowiązkowa:
1. Marcinkowska, B. (2012). Indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne. w: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna – w przygotowaniu do kształcenia ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo APS.
2. Zaremba L. (2014). Specjalne potrzeby rozwojowe i edukacyjne dzieci i młodzieży. Identyfikowanie SPR i SPE oraz sposoby ich zaspakajania. Warszawa. ORE.
3. Cybulska R., Derewlana H., Kacprzak A., Pęczek K., Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w systemie edukacji w świetle nowych przepisów prawa oświatowego. Warszawa 2017. ORE.
Literatura uzupełniająca
1. Jas M., Jarosińska M., Specjalne potrzeby edukacyjne dzieci i młodzieży: ABC dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, Warszawa 2013.
2. Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Standardy, wytyczne oraz wskazówki do przygotowania i adaptacji narzędzi diagnostycznych dla dzieci i młodzieży z wybranymi specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi. Praca zbiorowa, pod redakcją Krakowiak. K. Warszawa 2017 . ORE.

Akty obowiązującego prawa oświatowego:
1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. 2017 r. poz. 59,
i 949);
2. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 910);
3. Rozporządzenie Ministra Edukacji z dnia 3 kwietnia 2019 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół (Dz. U. 2019 r. poz. 639);
4. Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 22 lipca 2022 r. w sprawie wykazu zajęć prowadzonych bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz przez nauczycieli poradni psychologiczno-pedagogicznych oraz nauczycieli: pedagogów, pedagogów specjalnych, psychologów, logopedów, terapeutów pedagogicznych i doradców zawodowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1762 oraz z 2022 r. poz. 1610).
5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. 2017 r., poz. 1591).

Literatura obowiązkowa:
1. Marcinkowska, B. (2012). Indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne. w: J. Głodkowska (red.), Dydaktyka specjalna – w przygotowaniu do kształcenia ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo APS.
2. Cybulska R., Derewlana H., Kacprzak A., Pęczek K., Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w systemie edukacji w świetle nowych przepisów prawa oświatowego. Warszawa 2017. ORE.
3. Diagnoza specjalnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dzieci i młodzieży. Standardy, wytyczne oraz wskazówki do przygotowania i adaptacji narzędzi diagnostycznych dla dzieci i młodzieży z wybranymi specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi. Praca zbiorowa, pod redakcją Krakowiak. K. Warszawa 2017 . ORE.