Pedagog w edukacji i pomocy społecznej PED-SL-OWTP>PwEiPS-w

WIEDZA
W1. Dysponuje wiedzą z zakresu podstaw prawnych pracy pedagoga.
W2. Dysponuje wiedzą z zakresu pracy pedagoga oraz procedur stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej.
W3. Ma wiedzę o realizowanych funkcjach placówek oświatowych i opiekuńczych.

UMIEJĘTNOŚCI
U1. Potrafi analizować proces kształcenia w zakresie edukacji.
U2. Zna specyfikę pracy pedagoga w kontekście różnych środowisk wychowawczych.
U3. Dysponuje wiedzą w zakresie współpracy pedagoga z instytucjami wspierającymi.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1. Dysponuje podstawową terminologią w zakresie w edukacji i pomocy społecznej.
K2. Jest gotów do poszerzania wiedzy w celu własnego rozwoju.
K3. Jest gotów do świadomego podejmowania zobowiązań społecznych związanych z realizacją zadań pedagoga.

Wykład klasyczny, prezentacja multimedialna, praca z tekstem, zdalne kształcenie, esej naukowy, studium przypadku, obserwacja socjologiczna.

Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:
1. Obecność na zajęciach.
2. Zaliczenie ustne z treści zajęć.
Ocena ostateczna:
Na ocenę składa się:
• spełnienie warunku 1 (przynajmniej 80% obecności) – 20% składowej oceny,
• spełnienie warunku 2 – 80% składowej oceny.
Skala oceny z konwersatorium: bdb – 100%- 85%; +db – 84,5% - 80%; db – 79,5%-75%; +dst – 74,5%-70%; dst – 69,5%-60%; ndst – poniżej 60%.

Lektura podstawowa:
1. S. Badora, Profilaktyka pedagogiczna, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze”, nr 7(2011).
2. B. Baraniak, Edukacja zawodowa. w: S. M. Kwiatkowski, A. Bogaj, B. Baraniak (red.), Pedagogika Pracy, wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2007.
3. G. Gajewska, A. Szczęsna, A. Soliński, Teoretyczno-metodyczne aspekty wychowania młodzieży a warsztat pracy pedagoga: scenariusze zajęć wychowawczych, wyd. Gaja, Zielona Góra 2002.
4. J. Izdebska, Dziecko w świecie mass mediów – wychowawcze aspekty i zagrożenia, w: W. Strykowski (red.), Media a edukacja, wyd. eMPi2, Poznań 1997.
5. B. Krajewska, Kto może być pedagogiem szkolnym?, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze”, nr 8 (2010).
6. M. Słoma, Nowa rola pedagoga szkolnego, Edukacja i Dialog, nr 6(2001).
7. J. Tarnowski, Jak wychowywać, wyd. ATK, Warszawa 1993.
8. Terapia dzieci i młodzieży. Metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, I. Dąbrowskiej-Jabłońskiej (red.), wyd. Impuls, Kraków 2006.
Akty prawne:
9. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
10. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
Lektura uzupełniająca:
1. E. Drozd, Problem edukacji seksualnej młodzieży niepełnosprawnej seksualnie, w: Z. Palak, A. Bujnowska, A. Pawlak (red), Edukacyjne i rehabilitacyjne konteksty rozwoju osób z niepełnosprawnością w różnych okresach ich życia, wyd. UMCS, Lublin 2010.
2. M. Kaczmarzyk, Rozproszona odpowiedzialność nauczyciela, czyli o statystycznej istocie wychowania, w: G. Mazurkiewicz (red.), Edukacja jako odpowiedź, wyd. UJ, Kraków 2014.
3. A. Szkolak, Mistrzostwo zawodowe nauczycieli wczesnej edukacji. Istota, treść, uwarunkowania, wyd. Attyka, Kraków 2013.
4. E. Wysocka, Relacja nauczyciel-uczeń w dobie postmodernizmu – wyzwania i zagrożenia, w: K. Rędziński, M. Łapota (red.), Pedagogogika XXI, wyd. AJD, Częstochowa 2012.
5. P. Zieliński, Rola nauczyciela w świetle założeń edukacji postmodernistycznej, w: K. Rędziński, M. Łapota (red.), Pedagogogika XXI, wyd. AJD, Częstochowa 2012.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu PED-SL-OWTP>PwEiPS-w w USOSweb