Interwencja kryzysowa PED-SM>IntKryz-w
Podstawowym celem prowadzonych zajęć jest przekazanie zarówno wiedzy, jak i umiejętności między innymi z zakresu: rozpoznania i oceny kryzysu (w tym także kryzysów rozwojowych i związanych z procesami wypalenia zawodowego), szacowania podstawowych zasobów człowieka (sposób komunikowania się, style podejmowania decyzji) oraz strategii świadczenia pomocy i interwencji, zarówno w modelu pracy indywidualnej, jak i pracy z rodziną czy oddziaływań w społeczności. Zajęcia mają na celu także poprawę podstawowych umiejętności komunikacyjnych uczestników, zrozumienie mechanizmów konfliktów międzyludzkich, identyfikowanie przyczyn trudności w radzeniu sobie z nimi, poznanie sprawdzonych technik rozwiązywania konfliktów, praktyczne zapoznanie się z wybranymi paradygmatami prowadzenia negocjacji
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
rozpoznawania i diagnozowania problemów społecznych (systemowych) warunkujących nieprzystosowanie i zaburzenia zdrowia,
- programowania i wypracowania proceduralnych prewencyjnych rozwiązań systemowych problemów społeczności
- funkcjonowania w społeczności i komunikowania się ze społecznością,
- organizowania zespołów i instytucji działających na rzecz zdrowia społeczności i wspierających za-równo grupy ryzyka, jak i klientów w kryzysie,
- nawiązania relacji wsparcia i pracy interwencyjnej z klientami kryzysu
- dobra znajomość i umiejętność doboru i zastosowania technik interwencji kryzysowej
- prowadzenia pracy interwencyjnej i wspierania klientów w różnorodnych kryzysach psychologicznych
- prowadzenia interwencji telefonicznych
- praca z klientami „trudnymi”, z mniejszości kulturowych
- umiejętności interwencji w rodzinie, mediacji między rodziną a instytucjami pomocowymi i innymi reprezentującymi społeczność
- znajomość i umiejętność wskazania roli stereotypowego i automatycznego myślenia w marginalizacji, powstawaniu pokrzywdzenia, rozwoju społecznie negatywnych postaw i przemocy wobec kobiet i grup mniejszościowych
- umiejętności oddziaływania prewencyjno-interwencyjnego przeciwstawiającego się stereotypom i automatyzmom myślenia i postaw w społeczności
- organizowania się osób i grup na stwarzanie systemów samopomocy na rzecz osób w kryzysie
- angażowania wolontariuszy i neoficjatu poszkodowanych ofiar celem wspierania pokrzywdzonych
-umiejętności oddziaływań na rzecz pożądanych zmian legislacyjnych na rzecz ofiar pokrzywdzenia
Student powinien kształtować postawy pożądane w obszarze interwencji kryzysowej:
- postawy akceptujące, tolerancyjne, rozumiejące i empatyczne wobec ofiar kryzysu, pokrzywdzenia
- postawy ufności i wiary w istnienie pozytywnych zasobów własnych ofiar kryzysu i pokrzywdzenia wymagających aktywizacji
- postawy krytycyzmu i nieufności wobec działania systemów i instytucji reprezentujących patalogizują-ce systemy i instytucje, aktywna postawa na rzecz przeciwdziałania marginalizacji, wykluczeniu, po-krzywdzeniu i przemocy
- aktywność na rzecz szerokiego rozpowszechniania wiedzy o społecznych uwarunkowaniach problemów adaptacyjnych i zdrowotnych oraz aktywizowania i inicjowania oddziaływań prewencyjnych i wspierających ze strony środowiska lokalnego ofiar i pokrzywdzonych
Kryteria oceniania
Sprawdzanie i ocena efektów kształcenia odbywa się podczas zajęć, przy zastosowaniu aktywnych metod dydaktycznych. Egzaminy ustne
Podstawą egzaminu jest znajomość treści wykładów oraz lektur obowiązkowych jak rónież obecność na zajęciach.
Literatura
Dorota Kubacka-Jasiecka, Interwencja kryzysowa. Pomoc w kryzysach psychologicznych, Warszawa 2010
Richard K. James, Burl E. Gilliland, Strategie interwencji kryzysowej, Warszawa 2010
Aleksander Jacyniak SJ, Zenomena Płużek Świat ludzkich kryzysów, Kraków 2006
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: