Kryminologia z wiktymologią PED-SM-SRS>KzWik-c

Słuchacz zapozna się z genezą kryminologii, jej głównymi nurtami (paradygmatami) oraz teoriami. W trakcie zajęć zostaną poddane analizie kategorie przestępstw i sprawców oraz zostanie omówiona problematyka ofiar w kryminologii (wiktymologia).

Treści kształcenia:
1. Kryminologia jako dyscyplina nauki
2. Teorie kryminologiczne
3. Zjawisko przestępczości w Polsce
4. Szczególne kategorie przestępstw i sprawców
5. Problematyka ofiary w kryminologii (wiktymologia)

Słuchacz zapozna się z genezą kryminologii, jej głównymi nurtami (paradygmatami) oraz teoriami. W trakcie zajęć zostaną poddane analizie kategorie przestępstw i sprawców oraz zostanie omówiona problematyka ofiar w kryminologii (wiktymologia).

Treści kształcenia:
1. Kryminologia jako dyscyplina nauki
2. Teorie kryminologiczne
3. Zjawisko przestępczości w Polsce
4. Szczególne kategorie przestępstw i sprawców
5. Problematyka ofiary w kryminologii (wiktymologia)

Literatura podstawowa:
1. E. Bieńkowska, Wiktymologia, Wrocław-Warszawa-Kraków 1992;
2. J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2007;
3. L. Gardocki Zagadnienia teorii kryminalizacji, Warszawa 1990;
4. M. Iwański (red.), Kryminologia. Repetytorium, wyd. 3, Warszawa 2012;
5. M. Kuć , Kryminologia, wyd. III, Warszawa 2015;
6. M. Kuć, Leksykon kryminologii. 100 podstawowych pojęć, Warszawa 2015; 7. W.Świda (red.), Kryminologia, Warszawa 1977;
8. L. Tyszkiewicz, Kryminologia. Zarys systemu, wyd. II, Katowice 1986.

Literatura dodatkowa:
1. E. Bieńkowska (red.), Wiktymologia w Europie. Materiały pierwszej międzynarodowej konferencji na temat wiktymologii w Europie Wschodniej i Zachodniej (Konstancin k/Warszaway, 17-22 marzec 1991), Warszawa 1993;
2. J. Jasiński, Kryminologia czy kryminologie? Refleksje nad warunkami i sposobami uprawiania kryminologii, „Kościół i Prawo” t. 7 (1990), s. 221-232;
3. G. Kaiser, Kriminologie. Ein Lehrbuch, wyd.2, Heidelberg 1996;
4. K. Krajewski Teorie kryminologiczne a prawo karne, Warszawa 1994;
5. L. Lernell, Zarys kryminologii ogólnej, wyd. II, Warszawa 1978;
6. K. Ostrowska, D .Wójcik Teorie kryminologiczne, Warszawa 1986.
7. L. J. Siegel Criminology, New York 1983.

Literatura podstawowa:
1. E. Bieńkowska, Wiktymologia, Wrocław-Warszawa-Kraków 1992;
2. J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2007;
3. L. Gardocki Zagadnienia teorii kryminalizacji, Warszawa 1990;
4. M. Iwański (red.), Kryminologia. Repetytorium, wyd. 3, Warszawa 2012;
5. M. Kuć , Kryminologia, wyd. III, Warszawa 2015;
6. M. Kuć, Leksykon kryminologii. 100 podstawowych pojęć, Warszawa 2015; 7. W.Świda (red.), Kryminologia, Warszawa 1977;
8. L. Tyszkiewicz, Kryminologia. Zarys systemu, wyd. II, Katowice 1986.

Literatura dodatkowa:
1. E. Bieńkowska (red.), Wiktymologia w Europie. Materiały pierwszej międzynarodowej konferencji na temat wiktymologii w Europie Wschodniej i Zachodniej (Konstancin k/Warszaway, 17-22 marzec 1991), Warszawa 1993;
2. J. Jasiński, Kryminologia czy kryminologie? Refleksje nad warunkami i sposobami uprawiania kryminologii, „Kościół i Prawo” t. 7 (1990), s. 221-232;
3. G. Kaiser, Kriminologie. Ein Lehrbuch, wyd.2, Heidelberg 1996;
4. K. Krajewski Teorie kryminologiczne a prawo karne, Warszawa 1994;
5. L. Lernell, Zarys kryminologii ogólnej, wyd. II, Warszawa 1978;
6. K. Ostrowska, D .Wójcik Teorie kryminologiczne, Warszawa 1986.
7. L. J. Siegel Criminology, New York 1983.

Uczestnictwo w zajęciach jest nieobowiązkowe.

Uczestnictwo w zajęciach jest obowiązkowe.