Diagnoza i terapia pedagogiczna PED-SM-p>DiagTer-w
1. Teoretyczne podstawy diagnozy (cele diagnozy, pojęcie i aspekty diagnozy rozwiniętej), rodzaje i wymiary diagnozy pedagogicznej, procedura postępowania diagnostycznego.
2. Modele diagnozy kompleksowej. Relacje między diagnozą pedagogiczną a innymi rodzajami diagnoz specjalistycznych.
3. Klasyfikacja metod i technik terapii pedagogicznej.
4. Metody, techniki i narzędzia stosowane w diagnostyce jednostki, grupy i środowiska.
5. Przykładowe interpretacje diagnoz psychologiczno – pedagogicznych i socjalnych.
6. Diagnoza wybranych dysfunkcji rozwojowych i zagrożeń społecznych dzieci w wieku szkolnym oraz elementy projektowania działań postdiagnostycznych i terapeutycznych.
7. Etyczne i prawne aspekty diagnozy i terapii pedagogicznej. Błędy w diagnozie i terapii oraz czynniki zakłócające te procesy.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA:
1. Student definiuje ogólne założenia diagnozy i terapii pedagogicznej.
2. Student rozróżnia kryteria diagnozy i terapii pedagogicznej.
3. Student tłumaczy główne modele i etapy diagnozy i terapii pedagogicznej, czynniki określające jakość i przebieg kontaktu diagnostycznego i terapeutycznego.
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Student podejmuje działania z zastosowaniem diagnozy deficytów wychowawczych, wykorzystuje podstawowe techniki i narzędzia diagnostyczne i terapeutyczne.
2. Student łączy wyniki diagnozy z projektowaniem oddziaływania terapeutycznego.
3. Student wybiera i stosuje odpowiednią metodę, formę, strategię do zdiagnozowanych potrzeb, deficytów, predyspozycji i zdolności dzieci i młodzieży.
KOMPETENCJE:
1. Student ma świadomość skutków własnego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.
Kryteria oceniania
1. Egzamin
2. Praca koncepcyjna na ocenę
3. Obecność na zajęciach (możliwe 2 nieobecności; pozostałe muszą być zaliczone)
Literatura
Lektury podstawowe:
Jarosz E., Wysocka E. Diagnoza psychopedagogiczna, Warszaw: WA Żak, 2008
Jarosz E., Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, Katowice: WUŚ, 2004
Kaja B., Zarys terapii dziecka, Bydgoszcz: AB, 2001
Lektury uzupełniające:
Schaefer U. Dlaczego dzieci się wiercą? Zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Warszawa: ERDA, 2001
Wragg E. C. Co i jak obserwujemy w klasie szkolnej. Warszawa: WA Żak, 2001
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: