Kanoniczne przestępstwa przeciwko wierze PK-SJ>wykmon217
Słuchacz zapozna się z genezą, kompetencją i organizacją Dykasterii ds. Nauki Wiary jak również zostaną omówione grzechy i przestępstwa przeciwko wierze w prawodawstwie Kościoła katolickiego. Z uwagi na obowiązywanie norm de gravioribus delictis zostanie także przedstawione procedowanie w sprawach zastrzeżonych tej Dykasterii Kurii Rzymskiej.
Treści kształcenia:
1. Wprowadzenie do tematu wykładu
2. Dykasteria ds. Nauki Wiary – geneza, kompetencje i organizacja
3. Grzechy i przestępstwa przeciwko wierze w prawodawstwie Kościoła katolickiego
4. Uprawnienia Kongregacji Świętego Oficjum według instrukcji „Crimen sollicitationis”
5. Uprawnienia Kongregacji Nauki Wiary według motu proprio „Sacramentorum Sanctitatis Tutela”
6. Sposób postępowania w przypadku przestępstw zastrzeżonych
7. Refleksje i wnioski
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
- zna w zakresie rozszerzonym terminologię prawa kanonicznego oraz jej zastosowanie w innych pokrewnych dyscyplinach;
- ma rozszerzoną wiedzę o charakterze prawa kanonicznego, jego teologicznej naturze, historycznych uwarunkowaniach, obecnym rozwoju, znaczeniu społecznym, miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk;
- ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę na temat najnowszych badań w dziedzinie prawa kanonicznego;
- ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat specyfiki przedmiotowej i metodologicznej prawa kanonicznego w jego wymiarze powszechnym i partykularnym;
- zna w zakresie pogłębionym akty normatywne powszechne i partykularne oraz ich sposoby aplikacji w wymiarze sądowniczym, rolę i znaczenie zwyczaju w prawnym porządku kanonicznym;
- ma pogłębioną wiedzę na temat procesu kanonicznego, szczególnie procedury wymierzania i deklarowania kar kanonicznych.
W zakresie umiejętności:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
- potrafi wskazać i w pogłębiony sposób wyjaśnić źródła prawa kanonicznego oraz ich wzajemne relacje;
- potrafi właściwie analizować rozwój prawa kanonicznego i ukazywać jego związek z procesami zachodzącymi w społeczności Kościoła wywołującymi potrzebę normatywnych regulacji;
- potrafi sprawnie porozumiewać się za pomocą zwrotów prawniczych bezpośrednio i z wykorzystaniem współczesnych technik komunikacyjnych ze specjalistami z zakresu prawa, jak też z odbiorcami spoza grona specjalistów;
- potrafi posługiwać się ujęciami teoretycznymi i aplikować posiadane umiejętności w rozstrzygnięciach praktycznych określonych problemów prawnych w zakresie procesowym.
W zakresie kompetencji społecznych:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
- ma pogłębioną świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego;
- docenia znaczenie prawa kanonicznego w funkcjonowaniu społeczności Kościoła, jego rolę w zachowywaniu porządku tej społeczności w wymiarze doczesnym, a szczególnie, jego ukierunkowanie na zbawienie człowieka;
- utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi przez Kościół w praktyce, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w jego misję;
- ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętność, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego;
- ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa Kościoła we wszystkich jego wymiarach.
Kryteria oceniania
Metody uczenia się:
M_1. Wykład w formie dyskusji i wzajemnych pytań
M_2. Lektury obowiązkowe dotyczące problematyki wykładu
M_3. Lektury uzupełniające dotyczące problematyki wykładu
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:
Ocena pracy studentów zostanie dokonana na podstawie egzaminu pisemnego, polegającego na przygotowaniu krótkiego opracowania na wybranego przez siebie przestępstwa przeciw wierze. Temat pracy powinien zostać skonsultowany z prowadzącym wykład. Praca powinna składać się ze wstępu, wyodrębnionych w punktach poszczególnych wątków tematycznych oraz zakończenia. Na końcu pracy należy umieścić bibliografię w układzie alfabetycznym z podziałem na źródła prawa i literaturę. Przygotowanie pracy nastąpi po zakończeniu cyklu wykładów. Prace zostaną przedstawione w formie elektronicznej na adres e-mail: karolina.mazur@upjp2.edu.pl w terminie ustalonym ze studentami.
Osoby, które brały aktywnie udział w zajęciach i nie były tylko na dwóch zajęciach zostaną zwolnione z pisania pracy zaliczeniowej.
Udział w sympozjum naukowym organizowanym przez WPK jest obowiązkowy w ramach zajęć dydaktycznych
Literatura
Literatura podstawowa:
1. D. Borek, Ordynariusz a „Delicta graviora” zarezerwowane Kongregacji Doktryny Wiary, „Prawo Kanoniczne” 47 (2004) nr 3-4, s. 97-146;
2. D. Borek, Przestępstwa przeciwko wierze w normach „de delictis reservatis” z 2010 roku, „Prawo Kanoniczne” 57 (2014) nr 3, s. 105-126;
3. J. Edwards, Inkwizycja hiszpańska, tłum. Marek Urbański, Bertelsmann Media, Warszawa 2002;
4. K. M. Kiełpiński, List apostolski motu proprio papieża Franciszka „Vos estis lux mundi” nowelizacją kanonicznego prawa karnego i skuteczną ochroną małoletnich, „Studia Iuridica Toruniensia” 25 (2019), s. 121-144;
5. F. Lempa, Kompetencje, uprawnienia i obowiązki w Kościele katolickim,Temida 2, Białystok 2013;
6. K. Mikołajczuk, Pojęcie i cel kary w Kościele. Rys historyczno-prawny, „Studia Prawnicze KUL” 1 (65) 2016, s. 81-106;
7. M. A. Myrcha, Problem grzechu w karnym ustawodawstwie kanonicznym, „Prawo Kanoniczne” 29 (1986) nr 1-2, s. 43-80;
8. K. Nykiel, Wyłączenie wiernych ze wspólnoty z Kościołem. Aspekty prawne i teologiczne, „Roczniki Nauk Prawnych” 24 (2014) nr 2, s. 137-157;
9. T. Pawluk, Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 4: Doczesne dobra Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1990;
10. Z. Suchecki, Wydalanie duchownych na podstawie kanonicznego procesu karnego, „Prawo Kanoniczne” 54 (2011) nr 3-4, s. 77-115;
11. J. Syryjczyk, Kanoniczne prawo karne. Część szczególna, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2003;
12. W. Wenz, Apostazja i formalny akt wystąpienia z Kościoła. Zasady postępowania w świetle norm kościelnych, „Studia Salvatoriana Polonica” 4 (2010), s. 120-151.
Literatura dodatkowa:
1. Kongregacja Nauki Wiary, Aby krzewić wiarę i jej strzec. Od Świętego Oficjum do Kongregacji Nauki Wiary z 19 marca 2015 roku;
2. M. Aniszewski, Kara wydalenia ze stanu duchownego, „Kościół i Prawo” 5 (2016), nr 1, s. 247-263;
3. Ł. Burchard, Kształtowanie się pojęcia przestępstwa w systemie prawa kanonicznego, „Łódzkie Studia Teologiczne” 12 (2014) nr 2, s. 39-65;
4. W. Góralski, Problem wystąpienia z Kościoła katolickiego w Republice Federalnej Niemiec, „Prawo Kanoniczne” 58 (2015) nr 1, s. 3-21;
5. M. Kieling, Geneza herezji i postawa wobec heretyków na podstawie Konstytucji apostolskich, „Vox Patrum” 71 (2019), s. 271-290;
6. J. Sánchez Herrero, Los orígenes de la Inquisición medieval, „Clio & Crimen” 2 (2005), s. 17-52;
7. P. Skonieczny, Przestępstwo cięższe przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu z małoletnim – uwagi „de lege lata” i „de lege ferenda”, „Prawo Kanoniczne” 60 (2017) nr 1, s. 135-175;
8. J. Syryjczyk, Pojęcie przestępstwa w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II, „Prawo Kanoniczne” 28 (1985) nr 1-2, s. 85-96;
9. W. Wasil, Od bluźnierstwa do przestępstwa, czyli co tak naprawdę chroni państwo: Boga czy uczucia religijne? Studium historyczno-prawne, „Kościół i Prawo” 8 (2019) nr 1, s. 203-218
Uwagi
W cyklu 2023/2024-Z:
Udział w sympozjum naukowym organizowanym przez WPK jest obowiązkowy w ramach zajęć dydaktycznych |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: