Kary latae sententiae w ujęciu historyczno-prawnym PK-SJ>wykmon226
Słuchacz zapozna się z instytucją kar latae sententiae w Kodeksie Pio benedyktyńskim (1917) i Jana Pawła II (1983) oraz w ustawach pozakodeksowych.
Treści kształcenia:
1. Wprowadzenie do tematu wykładu
2. Kary latae sententiae w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku
3. Kary latae sententiae w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
4. Kary latae sententiae w ustawach pozakodeksowych
5. Refleksje i wnioski wynikające z tematu wykładu
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
• zna w zakresie rozszerzonym terminologię prawa kanonicznego, w szczególności kanonicznego prawa karnego oraz jej zastosowanie w innych pokrewnych dyscyplinach;
• ma rozszerzoną wiedzę o charakterze prawa kanonicznego, jego teologicznej naturze, historycznych uwarunkowaniach, obecnym rozwoju, znaczeniu społecznym, miejscu w systemie nauk i relacjach do innych nauk;
• ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę na temat najnowszych badań w dziedzinie prawa kanonicznego;
• zna w zakresie pogłębionym akty normatywne powszechne i partykularne oraz ich sposoby aplikacji w wymiarze sądowniczym, rolę i znaczenie zwyczaju w prawnym porządku kanonicznym;
• ma pogłębioną wiedzę o wrodzonym i własnym prawie Kościoła do karania za przestępstwa, podmiocie sankcji karnych, karach, sposobach ich wymierzania i ustania;
• ma pogłębioną wiedzę na temat procesu kanonicznego, szczególnie procedury wymierzania i deklarowania kar kanonicznych.
W zakresie umiejętności:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
• potrafi wskazać i w pogłębiony sposób wyjaśnić źródła prawa kanonicznego oraz ich wzajemne relacje;
• potrafi właściwie analizować rozwój prawa kanonicznego i ukazywać jego związek z procesami zachodzącymi w społeczności Kościoła wywołującymi potrzebę normatywnych regulacji;
• potrafi sprawnie porozumiewać się za pomocą zwrotów prawniczych bezpośrednio i z wykorzystaniem współczesnych technik komunikacyjnych ze specjalistami z zakresu prawa, jak też z odbiorcami spoza grona specjalistów;
• potrafi w sposób klarowny, spójny i precyzyjny wypowiadać się w mowie i na piśmie, posiada umiejętność konstruowania rozbudowanych ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące zagadnień prawniczych, korzystając z dorobku prawa kanonicznego, jak też pokrewnych dyscyplin naukowych;
• posiada pogłębioną umiejętność prezentowania własnych rozwiązań problemów prawnych, wątpliwości i sugestii, umie je poprzeć rozbudowaną argumentacją, przytaczając poglądy różnych autorów, stosując właściwe nauce zasady etyczne;
• potrafi posługiwać się ujęciami teoretycznymi i aplikować posiadane umiejętności w rozstrzygnięciach praktycznych określonych problemów prawnych w zakresie procesowym.
W zakresie kompetencji społecznych:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
• ma pogłębioną świadomość swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego;
• docenia znaczenie prawa kanonicznego w funkcjonowaniu społeczności Kościoła, jego rolę w zachowywaniu porządku tej społeczności w wymiarze doczesnym, a szczególnie, jego ukierunkowanie na zbawienie człowieka;
• utożsamia się z wartościami, celami i zadaniami realizowanymi przez Kościół w praktyce, odznacza się rozwagą, dojrzałością i zaangażowaniem w jego misję;
• ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętność, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego;
• ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa Kościoła we wszystkich jego wymiarach.
Kryteria oceniania
Metody uczenia się:
M_1. Wykład w formie dyskusji i wzajemnych pytań
M_2. Lektury obowiązkowe dotyczące problematyki wykładu
M_3. Lektury uzupełniające dotyczące problematyki wykładu
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:
Ocena pracy studentów zostanie dokonana na podstawie egzaminu pisemnego, polegającego na przygotowaniu krótkiego opracowania na temat instytucji kary latae sententiae albo wybranego przestępstwa kanonicznego, za które grozi kara latae sententiae. Temat pracy powinien zostać skonsultowany z prowadzącym wykład. Praca powinna składać się ze wstępu, wyodrębnionych w punktach poszczególnych wątków tematycznych oraz zakończenia. Na końcu pracy należy umieścić bibliografię w układzie alfabetycznym z podziałem na źródła prawa i literaturę. Przygotowanie pracy nastąpi po zakończeniu cyklu wykładów. Prace zostaną przedstawione w formie elektronicznej na adres e-mail: karolina.mazur@upjp2.edu.pl w terminie ustalonym ze studentami.
Osoby, które brały aktywnie udział w zajęciach i nie były tylko na dwóch zajęciach zostaną zwolnione z pisania pracy zaliczeniowej.
Literatura
Literatura podstawowa:
1. J. Arias, Sankcje w Kościele, (w:) P. Majer (red.), Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2011, s. 983-1046;
2. F. Bączkowicz, Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, t. III, Wydawnictwo Diecezjalne Św. Krzyża, Kraków 1958;
3. P.M. Gajda, Sankcje karne w Kościele w świetle Kodeksu prawa kanonicznego Jana Pawła II oraz późniejszych zmian i uzupełnień. Studium kanoniczno-pastoralne, Biblos, Tarnów 2008;
4. K.M. Kiełpiński, Kary latae sententiae. Studium historyczno-prawne, Jedność, Kielce 2023;
5. J. Krukowski, Sankcje w Kościele, (w:), J. Krukowski (red.), Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. 4. Księga 5 Dobra doczesne Kościoła. Księga 6 Sankcje w Kościele, Redakcja Wydawnictw KUL, Lublin 1987, s. 113-281;
6. A.G. Miziński, Wpływ nauki Soboru Watykańskiego II na przepisy kościelnego prawa karnego w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 r., (w:) K. Burczak (red.), Sobór Watykański II. Inspiracje i wpływ na Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Wydawnictwo KUL, Lublin 2006, s. 61–92;
7. M. Myrcha, Prawo karne. Komentarz do piątej księgi Kodeksu Prawa Kanonicznego. Kara, t. II, Warszawa, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1960;
8. T. Pawluk, Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 4: Doczesne dobra Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1990,
9. J. Syryjczyk, Kanoniczne prawo karne. Część szczególna. Komentarz, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2003;
10. J. Syryjczyk, Sankcje w Kościele. Część ogólna. Komentarz, Wydawnictwo UKSW, Warszawa 2008.
Literatura dodatkowa:
1. J.A. Abbo, The revision of The Code, „The Jurist” 20 (1960), s. 371-397;
2. F. Ciepły, Chrześcijańska koncepcja kary kryminalnej a współczesne poglądy na karę, Wydawnictwo KUL, Lublin 2010;
3. J. Chelodi, Ius canonicum de delictis et poenis: et de iudiciis criminalibus, Societa Anonima Tipografica fra Cattolici Vicentini, Vicenza 1943;
4. F. Coccopalmeiro, La normativa penale della Chiesa, (w:)E. Cappellini, La normative del Nuovo Codice, Queriniana, Brescia 1983, s. 405-445;
5. D. Borek, Przestępstwa zastrzeżone dla Kongregacji Nauki Wiary. Normy materialne i proceduralne, Biblos, Tarnów 2019;
6. U. Gaspar da Cruz, Génese da pena latae sententiae a teor do c. 1318, Urbaniana University Press, Roma1999;
7. W. Góralski, Kodyfikacja prawna w Kościele łacińskim po Soborze Watykańskim II, Wydawnictwo Kuria Biskupia, Płock 1983;
8. P. Kurczyński, De natura et observantia poenarum latae sententiae, Lublin 1938;
9. J. Llobel, Il giusto processo penale nella Chiesa e gli interventi(recenti) della Santa Sede (prima parte), „Archivo Giuridico” 232 (2012) n. 2, s. 165–224;
10. G. Michiels, De delictis et poenis: commentarius libri V Codicis Juris Canonici, ed. 2, vol. I, De delictis, Typis Societatis S. Joannis Evangelistae Desclée et Socii, Parisiis, Parisiis-Tornaci-Romae-Neo Eboraci 1961;
11. J. Syryjczyk, Wymiar kar „latae sententiae” w świetle przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, „Prawo Kanoniczne” 28 (1985), n. 3-4, s. 41-64.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: