O ciągłości w kulturze antycznej SzD-DH>ob2-23/24
Dzieje kultury antycznej stanowią zagadnienie niezwykle szerokie
W związku z powyższym w wykładzie rozważanie zawężone zostanie do ciągłości kultury antycznej, którą odnajdziemy w kulturze wczesnochrześcijańskiej
Poruszane zagadnienia pochylać się będą nad różnorodnością, a jednocześnie spójnością kulturową świata antycznego. Wychodząc od tradycji grecko-rzymskiej przedstawione zostaną uwarunkowania akomodacji i dziedziczenia kulturowych wzorców w środowisku tworzącej się cywilizacji wczesnego chrześcijaństwa.
Podejmowane zagadnienia związane będą z przestrzenią kulturowych uwarunkowań społecznych, związanych z rytmiką dnia codziennego, życia rodziny, sfery kultycznej.
Punktem odniesienia do kolejnych spotkań będą, konkretne tradycje społeczne związane z „pamięcią” przodków, ofiarą, czy kultem.
W rozważaniu uwzględnione będzie semiotyka kultury antycznej, związana z dziedziczoną przez chrześcijan symboliką, której przykłady w formie zabytków literatury, sztuki, czy architektury posłużą za bazę do narracji o kulturze antycznej.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Doktorant zna i rozumie dorobek kulturowy i twórczy związany z dziedzictwem kultury antycznej odnajdowanym w kulturze a szerzej cywilizacji wczesnego chrześcijaństwa. Dorobek ten omówiony w świetle źródeł literackich, artystycznych i architektonicznych, pozwala nabrać szerszej perspektywy rozumienia zjawiska ciągłości w kulturze antycznej.
Doktorant rozpoznaje konsekwencje zmian kulturowych, a także rozróżnia kolejne etapy przemian, jakie miały miejsce na w konsekwencji zmian społeczno-kulturowych w okresie późnego antyku.
Kryteria oceniania
Zaliczenie odbędzie się na podstawie kolokwium - końcowej rozmowy dotyczącej wyłożonego materiału, zakres zostanie przedstawiony na jednym z pierwszych zajęć
Literatura
- Alfoldy G., Historia społeczna starożytnego Rzymu, Poznań 1991.
- Brown P., Świat późnego antyku. Od Marka Aureliusza do Mahometa, Warszawa 1991.
- Carcopino J., Życie codzienne w Rzymie w okresie rozkwitu cesarstwa, Warszawa 1970.
- Cytowska M., Literatura rzymska okresu cesarstwa. Autorzy chrześcijańscy, Warszawa 1994.
- Euzebiusz z Cezarei, Historia kościelna, tłum. A. Lisiecki (POK t. 3), Poznań 1924;
– Giardina A., Człowiek Rzymu, Warszawa 1997.
- Hamman A., Życie codzienne pierwszych chrześcijan, Warszawa 1990;
- Jaczynowska M., Religie świata rzymskiego, Warszawa 1990.
- Kałużny J.C., Kształtowanie się przedstawień chrystologicznych jako świadectwo ideowych przemian w Kościele III i IV wieku, Kraków 2004;
- Marrou H. I., Zmierzch Rzymu, czy późna starożytność III-VI w., Warszawa 1997.
- Prawo rzymskie, red. W. Wołodkiewicz, Warszawa 1986.
- Rzymskie epitafia, zaklęcia i wróżby, tłum. S. Kasprzysiak, Warszawa 1990.
- Simon M., Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa, Warszawa 1979.
- Sokrates Scholastyk, Historia Kościoła, tłum. S. Kozikowski, Warszawa 1986.
- Starowieyski M., Z historii wczesnego chrześcijaństwa, Kraków 2017.
- Tertulian, Apologetyk, tłum. J. Sajdak (POK t. 20), Poznań 1947.
- Winniczuk L., Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1985;
- Wipszycka E., Kościół w świecie późnego antyku, Warszawa 1994;
- Vipper J. R., Rzym i wczesne chrześcijaństwo, Warszawa 1960.
W cyklu 2023/2024-L:
- Alfoldy G., Historia społeczna starożytnego Rzymu, Poznań 1991. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: