Prawo kanoniczne T-KAP-SJ>prakan-7

Pierwsza częścią wykładu koncentruje się na
tajemnicy Kościoła ujętej w świetle soborowego terminu "communio" oraz na jej najbardziej fundamentalnych implikacjach prawnych. Wykład przedstawia w jaki sposób aktualizacja tajemnicy Kościoła w Eucharystii odkrywa przed nami jego najbardziej podstawowe aspekty wiążące.
Konkretyzują się one w instytucjach: Biskupa Rzymskiego (wraz z wszystkimi atrybutami tego urzędu), Kolegium Biskupów, Soboru Powszechnego, Biskupa diecezjalnego, Kościoła powszechnego w relacji do Kościołów partykularnych.
Przedstawiona jest również perspektywa historyczna rozumienia tych instytucji szczególnie w kontekście różnego ich rozumienia w Kościele katolickim i w Kościołach prawosławnych.
W dalszej kolejności i w perspektywie powyżej wzmiankowanej podstawowej i Bożej struktury Kościoła wykład przedstawia instytucje, których źródłem jest prawodawca kościelny: Metropolia i metropolita; Synod prowincjalny; Synod Biskupów; Synod diecezjalny; Konferencja Episkopatu; Synod plenarny; Ordynariat polowy, Prałatura personalna, Prałatura terytorialna. Włączone do wykładu jest również zagadnienie relacji pomiędzy strukturami terytorialnymi i personalnymi w Kościele.
Wykład obejmuje także przedstawienie i analizę najbardziej podstawowych urzędów oraz instytucji funkcjonujących w ramach diecezji oraz struktur z nią zrównanych.
Tematyka wykładów obejmuje również charakterystykę i relacje pomiędzy
duchowni i świeckimi w Kościele w perspektywie różnic i potrzeby współpracy.
Przedstawia także instytucję inkardynacji, a także status i charakterystykę prawną stowarzyszeń wiernych.
Zarysowuje podstawowe aspekty prawne życia konsekrowanego.

Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Wolters Kluwer, red. Piotr Majer, Warszawa 2023.
Kongregacja Nauki Wiary: "Communionis notio"; "Prymat następcy Piotra w tajemnicy Kościoła"; "Dominus Iesus"
Stolica Apostolska: międzydykasterialna instrukcja "Ecclesiae de Mysterio"
Jan Paweł II: "Apostolos Suos"

Wykład zakończony jest egzaminem w postaci testu.
Na podstawie przeprowadzonego wykładu wykładowca formułuje 80 zdań, z których 40 jest prawdziwych a 40 fałszywych. Należy zaznaczyć prawdziwe. Za zaznaczenie zdania prawdziwego jest 1 punkt; nieprawdziwego -1 punkt. Za niezaznaczenie 0 punktów. Na ocenę dostateczną należy zdobyć 25 punktów.