Teologia pastoralna T-KAP-SJ>teopas-7
Tematyka zajęć wg kolejnych numerów ćwiczeń:
1. Zajęcia organizacyjne
I. NATURA TEOLOGII PASTORALNEJ
2.Chrystologiczne i Pneumatologiczne podstawy duszpasterstwa.
3. Koncepcja teologii pastoralnej w okresie posoborowym (przedmiot, podmiot i cel).
4. Treści pastoralne w pismach wczesnego Kościoła.
5. Metody teologii pastoralnej.
6. Teologia pastoralna a inne dyscypliny naukowe.
II. DUSZPASTERSKIE ZADANIE KOŚCIOŁA
7. Realizacja powołania do świętości celem duszpasterskim.
8. Duszpasterskie nastawienie Kościoła od czasu Soboru Watykańskiego II.
9. Funkcje urzeczywistniania się Kościoła.
10. Duszpasterstwo i nowa ewangelizacja jako dwa kierunki działalności Kościoła na przykładzie Kościoła katolickiego w Polsce.
11. Duszpasterstwo zwyczajne i nadzwyczajne, główne zadania duszpasterskie Kościoła w Polsce.
12. Łagodność pastoralna w zbawczej posłudze Kościoła.
13. Współczesny sposób przekazu w duszpasterstwie.
14. Przestrzeń wirtualna a duszpasterstwo Kościoła.
15. Zajęcia podsumowujące.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
1. Zapoznanie się z podstawami teologii pastoralnej ogólnej (teologiczne podstawy duszpasterstwa, zadania duszpasterskie, formacja kapłańska, rodzaje duszpasterstw)
2. Zaktywizowanie studenta do samodzielnej refleksji nt. działalności duszpasterskiej
Kryteria oceniania
Obecność na zajęciach (możliwe nieusprawiedliwione dwie nieobecności), na każdych zajęciach odbywa się krótkie kolokwium sprawdzające ogólną wiedze z wyznaczonych lektur - można zdobyć max. 2 pkt. Ocena końcowa zależy od ilości zdobytych punktów oraz aktywności na zajęciach.
Praktyki zawodowe
Zapewnia Seminarium Duchowne
Literatura
Literatura obowiązkowa wg kolejnych numerów zajęć:
I. NATURA TEOLOGII PASTORALNEJ
2. B. Drożdż, Płaszczyzna teologicznych podstaw duszpasterstwa, „Perspectiva. Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne”, I(2002) nr I, s. 190–212.
3. Jan Paweł II, Pastores dabo vobis, 57.
R. Kamiński, Wprowadzenie do teologii pastoralnej, Wydawnictwo M, Kraków 2001, s. 97–106, 114–115.
4. Polikarp BM, List do Kościoła w Filippi, [w:] Pierwsi świadkowie, red. M. Starowieyski, Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 156–161.
Do Diogneta (II – Krytyka kultów pogańskich, III, IV – Krytyka judaizmu, V – Chrześcijaństwo w świecie), [w:] Pierwsi świadkowie, red. M. Starowieyski, Wydawnictwo M, Kraków 2010, s. 339–343.
5. J. Mikołajec, Metody teologii pastoralnej, [w] Status naukowy teologii pastoralnej red. J. Mikołajec, Opole 2003, s. 37–41.
6. R. Hajduk, Czynić prawdę. Elementy teologii pastoralnej fundamentalnej, Wydawnictwo SQL, Olsztyn 2010, s. 30–40.
II. DUSZPASTERSKIE ZADANIE KOŚCIOŁA
7. Franciszek, Gaudete et exultate, p. 1–62.
8. Sobór Watykański II, Konstytucja Duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”, p. 4–10, 40–45.
9. R. Kamiński, Wprowadzenie do teologii pastoralnej, Wydawnictwo M, Kraków 2001, s. 106 – 113.
10. M. Stępniak, Duszpasterstwo i nowa ewangelizacja jako dwa kierunki misji Kościoła katolickiego w Polsce perspektywa teologiczno-socjologiczna, „Łódzkie Studia Teologiczne” 24 (2015) 1, s. 91–101.
11. R. Kamiński, Priorytetowe kierunki pracy duszpasterskiej Kościoła w Polsce, „Rocznik Teologii Katolickiej” t. VI (2007), s. 45–56.
12. R. Hajduk, Łagodność pastoralna, Wydawnictwo Homo Dei, Kraków 2018, s. 157–176. [r. VI – Łagodność pastoralna w zbawczej posłudze Kościoła¸ p. 1–3].
13. F. Hadjadj, Antypodręcznik ewangelizacji. Jak dzisiaj mówić o Bogu?, Wydawnictwo WAM, Kraków 2016, s. 17–27 (Wprowadzenie – Pytania o pytania).
14. B. Drożdż, Internet w duszpasterstwie Kościoła. Próba sformułowania zasad, „Perspectiva. Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne”, III (2004) nr 1, s. 185–202.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: