Nauki pomocnicze historii TH-SL>naupom-w
T_1. W trakcie zajęć studenci poznają dzieje i rozwój nauk pomocniczych oraz elementy między innymi heraldyki (świeckiej, kościelnej i zakonnej), sfragistyki symboliki, numizmatyki weksylologii, bibliologii, języka, znaków władzy. falerystyki i genealogii.
T_2. Więcej miejsca zostanie przeznaczone na te nauki, których poznanie jest niezbędne dla warsztatu studenta specjalności
T_3. W trakcie zajęć omawiane będą nauki ukazujące procesy historyczne, dyscypliny zajmujące się analiza źródeł pisanych i odczytywaniem tekstu, dyscypliny naukowe zajmujące się pozawerbalnym przekazem źródłowym i te które dotyczą właściwej interpretacji tego przekazu.
T_4. Zajęcia z nauk pomocniczych historii mają przygotować studenta do pracy ze źródłami (poznanie źródła historycznego, pomóc w jego krytyce i ocenie);
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
E_1. zna rozwój badań związanych z poszczególnymi dyscyplinami składającymi się na nauki pomocnicze historii.
E_2. Student potrafi rozpoznawać i analizować poszczególne źródła historyczne i zabytki kultury oraz poddawać je analizie i interpretacji poprzez pryzmat poszczególnych dyscyplin naukowych należących do nauk pomocniczych historii (np. heraldyka, sfragistyka, dyplomatyka, weksylologia, symbolika, kostiumologia itd).
E_3. Student potrafi odnaleźć interesujące go zagadnienia posługując się literaturą fachową oraz materiałem źródłowym.
E_4. Student ma świadomość różnorodności form i odpowiedzialności za dziedzictwo kulturowe i historyczne regionu, kraju, Europy i świata.
E_5. Student ma świadomość zakresu swojej wiedzy z dziedzin wspomagających i pomocniczych historii. Posiada warsztat ale i świadomość dalszego rozwoju.;
Kryteria oceniania
W_1 Warunkiem zaliczenia jest uczęszczanie na zajęcie i aktywny w nich udział
W_2 Uzyskanie pozytywnego wyniku z czterech kolokwiów (dwa w każdym semestrze)
Praktyki zawodowe
-
Literatura
Ihnatowicz I., Biernat A., Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003.
Semkowicz W., Encyklopedia nauk pomocniczych historii, Kraków 1999.
Szymański J., Nauki pomocnicze historii, Warszawa 2001
Lektury uzupełniające:
Bogacka K., Insygnia biskupie w Polsce. Pierścień, pektorał, infuła XI-XVIII w., Warszawa 2008.
Bogacka K., Pastorały w Polsce XI – XVIII w., Warszawa 2004.
Chronologia polska, red. B. Włodarski, Warszawa 1957.
Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959.
Filipow K., Falerystyka polska XVII – XIX w., Białystok 2003.
Forstner D., Świat symboliki chrześcijańskiej, Warszawa 2001.
Gumowski M., Haisig M., Mikucki S., Sfragistyka, Warszawa 1960.
Kiersznowski R., Moneta w kulturze wieków średnich, Warszawa 1988.
Kobielus S., Dzieło sztuki dzieło wiary, Ząbki 2002.
Kuczyński S.K., Polskie herby ziemskie. Geneza, treści, funkcje, Warszawa 1993.
Kula M., Miary i ludzie, Warszawa 2004.
Lurker M., Przesłanie symboli w mitach kulturach i religiach, Warszawa 2011.
Maisel W., Archeologia prawna Polski, Warszawa –Poznań 1982.
Marecki J., Kolak W., Leksykon godeł zakonnych, Łódź 1997.
Marecki J., Rotter L., Jak czytać wizerunki świętych?. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych, Kraków 2009.
Piech Z., Ikonografia pieczęci Piastów, Kraków 1993.
Polska heraldyka kościelna, red. K. Skupiński, A. Weiss, Warszawa 2004.
Ptak J., Chorągiew w komunikacji społecznej w Polsce piastowskiej i jagiellońskiej, Lublin 2002.
Semkowicz W., Paleografia łacińska, Kraków 2002.
Seroka H., Herbarz miast małopolskich do końca XVIII wieku, Warszawa 2002.
Symbol – znak – przesłanie. Symbolika człowieka, red. J. Marecki, L. Rotter, Kraków 2011.
Szymański J., Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego, Warszawa 1994.
Turnau I., Słownik ubiorów: tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Warszawa 1999.
Uwagi
|
W cyklu 2024/2025-Z:
Metody i narzędzia powstałe w ramach Programu „Skonsolidowany Plan Rozwoju UPJPII” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój numer i nazwa Osi priorytetowej: III. Szkolnictwo wyższe dla gospodarki i rozwoju, numer i nazwa Działania: 3.5 Kompleksowe programy szkół wyższych na podstawie umowy o dofinansowanie nr POWR.03.05.00-00-Z104/17-01, w ramach modyfikacji programu kształcenia na kierunku Turystyka Historyczna, w przedmiocie Warsztaty z symboliki w kulturze są wykorzystywane w realizacji [aktualnego] przedmiotu NPH |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: