Polityka historyczna TH-ZDM-SM>polhist
Celem zajęć jest przedstawienie relacji polityki i historii ze szczególnym uwzględnieniem odwoływania się do przeszłości przez instytucje państwowe. Omówione zostaną wybrane przykłady polityki historycznej w państwach o zróżnicowanych systemach politycznych. Podczas zajęć poruszone zostaną także zagadnienia funkcji i instrumentów wykorzystywanych w ramach polityki historycznej.
Tematyka zajęć:
1. Podatność historii na manipulację.
2. Polityka historyczna: definicja i historia pojęcia.
3. Instrumenty i funkcje polityki historycznej.
4. Polityka historyczna jako narzędzie propagandy.
5. Polityka historyczna wybranych państw Europy Zachodniej: Niemcy, Francja.
6. Polityka historyczna wybranych państw Europy Wschodniej: Rosja, Białoruś, Ukraina.
7. Polityka historyczna Izraela.
8. Polityka historyczna państw azjatyckich: Chiny, Japonia.
9. Polityka historyczna Polski: Polska „ludowa”, III RP.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student:
W1. zna definicje polityki historycznej.
W2. wskazuje funkcje i instrumenty polityki historycznej.
W3. zna różne przykłady wykorzystywania historii w państwach o zróżnicowanych systemach politycznych.
U1. potrafi rozpoznać różne koncepcje uprawiania polityki historycznej.
U2. umie krytycznie analizować i oceniać przekazy medialne dotyczący polityki historycznej.
K1. dostrzega korzyści i zagrożenia dla wspólnoty płynące z wykorzystania historii w polityce.
K2. rozumie potrzebę ciągłego samokształcenia.
Kryteria oceniania
M1. podająca - objaśnienie, opowiadania, prelekcja.
M2. praktyczna - lektura i analiza tekstów źródłowych.
M3. eksponująca - film.
M4. praktyczna - analiza tekstów dotyczących polityki historycznej wybranych państwa świata.
M5. problemowa - dyskusje, burza mózgów.
Metody i kryteria oceniania:
1. Obecność na zajęciach (jedna nieobecność dozwolona).
2. Praca pisemna dotycząca analizy wybranego i uzgodnionego z prowadzącym tematu (5-6 stron standaryzowanego maszynopisu). Termin złożenia prac: 2 luty 2025 r.
Ocenie podlegają aktywność na zajęciach (60% końcowej oceny) oraz prasa pisemna (40%).
Literatura
Literatura podstawowa:
Chwedoruk R., Polityka historyczna, Warszawa 2020.
Polityka historyczna, red. J. Lubecka, M. Zakrzewski, Kraków 2023.
Literatura szczegółowa:
Assman, A., Między historią a pamięcią. Antologia, Warszawa 2013.
Forecki P., Spór o Jedwabne: analiza debaty publicznej, Poznań 2008.
Historia w przestrzeni publicznej, red. J. Wojdon, Warszawa 2018.
Kącka K., Polityka historyczna: kreatorzy, narzędzia, mechanizmy działania – przykład Polski [w:] Narracje pamięci: między polityką a historią, red. K. Kącka, J. Piechowiak-Lamparska, A. Ratke-Majewska, Toruń 2015, s. 59–80.
Leszkowicz T., Ostatnia ofensywa na froncie historycznym? Polityka pamięci historycznej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w latach 1981–1986, „Dzieje Najnowsze” 2014, nr 2, s. 103-120.
Lippmann, W., Opinia publiczna, Kraków 2020.
Materski W., Od cara do „cara”. Studium rosyjskiej polityki historycznej, Warszawa 2017.
Mity historyczno-polityczne, wyobrażenia zbiorowe, polityka historyczna. Studia i materiały, t. 2, red. E. Ponczek, A. Sepkowski, Toruń 2012.
Narodowe i europejskie aspekty polityki historycznej, red. B. Korzeniowski, Poznań 2008.
Polityka czy propaganda. PRL wobec historii, red. P. Skibiński, T, Wiścicki, Warszawa 2009.
Pomiędzy jubileuszami. Polityka historyczna w polsko-niemieckiej codzienności, red. K. Ziemer, J. Andrychowicz-Skrzeba, Warszawa 2017.
Rydel J., Polityka historyczna w Republice Federalnej Niemiec. Zaszłości, idee, praktyka, Kraków 2011.
Szacka B., Czas przeszły – pamięć – mit, Warszawa 2006.
Topolski J., Teoretyczne problemy wiedzy historycznej. Antologia tekstów, Poznań 2016.
Artykuły dotyczące polityki historycznej opublikowane w mediach wybranych państw świata.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: