Apokryfy Starego i Nowego Testamentu WT-PSB-POD>apokryf-2

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z szerokim korpusem tekstów apokryficznych powstałych w kontekście judaizmu drugiej świątyni oraz wczesnego chrześcijaństwa. Kurs koncentruje się na analizie zarówno treści, jak i historycznego oraz teologicznego znaczenia tych pism, które choć nie weszły do kanonu biblijnego, miały istotny wpływ na kształtowanie się myśli religijnej i duchowości w starożytnym świecie. Studenci uczą się rozróżniać apokryfy od pism deuterokanonicznych i pseudepigrafów, a także rozumieć powody ich odrzucenia lub akceptacji przez różne tradycje religijne.

W trakcie zajęć omawiane są zarówno apokryfy starotestamentowe, jak i nowotestamentowe. Pierwsza część kursu skupia się na tekstach żydowskich, które powstały w okresie od III wieku p.n.e. do II wieku n.e. Przedmiotem analizy są m.in. Księga Henocha, Księga Jubileuszów, Testamenty Dwunastu Patriarchów, a także inne utwory, które odzwierciedlają rozwój myśli eschatologicznej, mesjańskiej i angelologicznej w judaizmie. Omówione zostają także teksty znalezione w Qumran, które ukazują, w jaki sposób apokryfy funkcjonowały w obrębie różnych nurtów judaizmu epoki drugiej świątyni.

Druga część kursu poświęcona jest apokryfom nowotestamentowym, które powstawały od II do IV wieku n.e. w kręgu wczesnych wspólnot chrześcijańskich. Są to zarówno ewangelie apokryficzne, jak Ewangelia Tomasza, Ewangelia Piotra, Ewangelia Marii Magdaleny, jak i apokryficzne Dzieje Apostolskie, Listy i Apokalipsy, m.in. Dzieje Pawła i Tekli, Apokalipsa Piotra czy Apokalipsa Pawła. Studenci analizują te teksty w kontekście historycznym i porównują ich treść z kanonicznymi pismami Nowego Testamentu. Szczególną uwagę poświęca się wpływowi literatury apokryficznej na rozwój chrześcijańskich legend hagiograficznych.

Zajęcia obejmują zarówno wykłady, jak i analizy tekstów źródłowych w tłumaczeniach oraz w miarę możliwości, w oryginalnych językach. Studenci zapoznają się z metodami krytyki tekstualnej oraz narzędziami hermeneutycznymi, które pozwalają lepiej zrozumieć kontekst powstania apokryfów i ich rolę w starożytnej literaturze religijnej. Ponadto kurs uwzględnia współczesne debaty akademickie dotyczące znaczenia i wartości tych pism w badaniach nad historią wczesnego chrześcijaństwa i judaizmu.

Celem kursu jest nie tylko dostarczenie wiedzy na temat apokryfów, ale także rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia, analizy porównawczej oraz pracy z tekstami źródłowymi, co jest kluczowe dla studiów biblijnych i teologii.