Metodologia nauk o komunikacji społecznej i mediach SzD-DNKSM>Metnte-w
Ogólne pojęcia z zakresu metodologii nauk ze szczególnym uwzględnieniem metodologii nauk o komunikacji społecznej i mediach. Badania komunikacji społecznej i badania mediów – zakresy i specyfika. Metody ilościowe i jakościowe w badaniach komunikacji społecznej i mediów. Analiza zawartości mediów i zbiór technik badawczych w tym celu stosowanych. Modele i procedury występujące w dotychczasowych badaniach zawartości. Problem wpływu, oddziaływania i roli mediów. Nowe media, algorytmy, cyberprzestrzeń, bazy danych, sztuczna inteligencja. Badania mediów „klasycznych”, globalnych i społecznościowych – metody i narzędzia. Modelowanie systemów komunikacyjnych w organizacjach, instytucjach i przedsiębiorstwach. Badanie relacji komunikacyjnych w sytuacjach szczególnych (lekarz – pacjent, nauczyciel – uczeń, przełożony – podwładny
itp.).
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza
W wyniku przeprowadzonych zajęć doktorant pozna i zrozumie światowy dorobek twórczy związany z badaniami komunikacji społecznej i mediów, a także wynikające z niego konsekwencje dla praktyki. Pozna również główne trendy rozwojowe odnośnie do strategii, metod, technik i narzędzi badań. Pozna też i zrozumie ekonomiczne i merytoryczne uwarunkowania działalności badawczej na obszarze mediów i komunikacji społecznej.
Umiejętności
Potrafi dokonać analizy przydatności strategii, metod, technik i narzędzi badawczych, a także umie je zastosować we własnej praktyce badawczej. Orientuje się w zapotrzebowaniu rynkowym i potrafi odpowiednio zareagować zdobywając fundusze na badania własne. Potrafi sporządzać projekty i organizować zespoły dla ich wykonania. Umie współpracować z przedstawicielami różnych dyscyplin i praktykami w zakresie stosowanych strategii, metod i narzędzi badawczych (w kraju i za granicą). Potrafi definiować cel i przedmiot badań naukowych, formułować hipotezy badawcze i weryfikować je bądź falsyfikować.
Kompetencje społeczne
Jest gotów do niezależnego badania dorobku naukowego w ramach własnej dyscypliny i dyscyplin, z których może czerpać inspiracje, myśli kreatywnie, innowacyjnie i szybko reaguje na aktualne zapotrzebowania ze strony gospodarki i kultury. Docenia znaczenie wiedzy i jej praktycznych zastosowań. Uwzględnia w swych działaniach interes publiczny.
Kryteria oceniania
Obecność i aktywność na zajęciach – udział w dyskusjach, prezentacje, referowanie literatury przedmiotu.
Literatura
Lektury podstawowe:
Metodologia badań medioznawczych (red. T. Gackowski), Warszawa 2014;
Metody badań medioznawczych i ich zastosowanie (red. A. Szymańska, M. Lisowska-Magdziarz, A. Hess), Kraków 2018;
Zawartość mediów, czyli rozważania nad metodologią badań medioznawczych, (red. T. Gackowski), Warszawa 2011.;
Wimmer R. D. Josph, Mass media. Metody badań Kraków 2008;
Gackowski T., Metody badania wizerunku w mediach, Warszawa 2009;
Lisowska-Magdziarz M., Analiza tekstu w dyskursie medialnym, Kraków 2006;
Miotek A., Badania w public relations. Wprowadzenie, Warszawa 2012.
Lektury uzupełniające:
Analiza danych zastanych. Przewodnik dla studentów (red. M. Makowska), Kraków 2018;
Analiza dyskursu publicznego. Przegląd metod i perspektyw badawczych (red. M. Czyżewski i in.), Warszawa 2017;
Badania ilościowe i jakościowe w studiach nad komunikowaniem (red. B. Ostrowska i W. Sobera), Wrocław 2017;
Silverman D., Prowadzenie badań jakościowych, Warszawa 2012;
Silverman D., Interpretacja danych jakościowych, Warszawa 2019;
Niedbalski J., Wprowadzenie do komputerowej analizy danych jakościowych, Łódź 2018;
Makowska M., Analiza danych zastanych, Warszawa 2018.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: