Bioetyka (fakultet) T-KAP-SJ>bioetyf-10
Bioetyka dzieli się na 3 części: ogólną, specjalistyczną i kliniczną. Na uczelniach niemedycznych zajmujemy się jedynie dwoma pierwszymi częściami. Bioetyka ogólna (I semestr) koncentruje się na zamianach w medycynie po II wojnie światowej i potrzebie powstania osobnej nauki zajmującej się problemami moralnymi związanymi z rozwojem medycyny i biotechnologii, szczególnie w społeczeństwach pluralistycznych. Bioetyka ogólna mówi więc o historii opieki medycznej i świadomości moralnej z tym związanej, o historii bioetyki, jej definicji, modelach bioetycznych i podstawowych zasadach bioetyki katolickiej.
Bioetyka specjalistyczna (II semestr) mówi o poszczególnych zagadnieniach, zwłaszcza mających charakter doświadczeń granicznych w ramach współczesnej medycyny i biotechnologii. Przedmiot omawia je w oparciu o schemat nawiązujący do biegu ludzkiego życia: od poczęcia poprzez życie dorosłe, aż do śmierci. Występują tu takie zagadnienia, jak genetyka (rozwój tej gałęzi biotechnologii, inżynieria genetyczna, klonowanie, terapia genowa, diagnoza genetyczna, genetic enhancement), przekaz życia ludzkiego (antykoncepcja, IVF i inne techniki wspomaganego poczęcia, aborcja), transplantologia (i ksenotransplantologia oraz komórki macierzyste), eutanazja, uporczywa terapia i opieka paliatywna.
Tryb zajęć
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Umiejętność dostrzeżenia współczesnych problemów bioetycznych w kontekście antropologicznym i etycznym. Nie chodzi więc o samo dostrzeżenie, że mamy na przykład problem aborcji i że jest to zabójstwo niewinnego człowieka, ale też zobaczenie, jak koncepcja człowieka stoi za argumentami zwolenników aborcji i jaką formę myślenia etycznego oni reprezentują oraz jak te dwa aspekty różnią się od antropologii i etyki chrześcijańskiej; innymi słowy: co oznaczałaby dla naszego człowieczeństwa akceptacja aborcji i dlaczego należy się jej sprzeciwiać.
Kryteria oceniania
Do ukończenia (zaliczenia/zdania egzaminu) przedmiotu wymagane jest uczęszczanie na zajęcia (w okresie pandemii - wysłuchanie wykładów nagranych przez prowadzącego i przyswojenie sobie ich treści) oraz przeczytanie wyznaczonych lektur. Wszelkie odstępstwa od tych wymogów musza uzyskać aprobatę prowadzącego zajęcia i to na początku semestru, a nie wobec bliskiego już egzaminu/zaliczenia.
Umiejętność łączenia faktów empirycznych z ich metafizycznymi podstawami (z prawdą o człowieku), z której wynika etyczna ocena oraz imperatyw moralny potwierdzony (i/lub) sformułowany w ramach Objawienia jest najważniejszą umiejętnością osiągniętą przez słuchacza wykładu.
Praktyki zawodowe
Brak.
Literatura
E. Sgreccia, Manuale di bioetica, vol. I, Milano 1994.
B. Chyrowicz, Bioetyka. Anatomia sporu, Kraków 2015.
L. Melina, Kurs bioetyki, Kraków 2016.
E. Kowalski, Człowiek i bioetyka, Kraków 2015.
Encyklopedia bioetyki, A. Muszala (red.), Radom 2007.
T. Kraj, Różnica pomiędzy Naturalnym Planowaniem Rodziny a antykoncepcją. Aspekt moralny, w: Bioetyka pokolenia Karola Wojtyły - Jana Pawła II, A. Muszala, T. Kraj, P. Zielonka - Rduch (red.), Kraków 2013.
T. Kraj, Wokół dyskusji na temat zapłodnienia in vitro, Teologia i moralność 4 (2008), s. 107-118.
T. Kraj, Protesty wobec wyroku Trybunału Konstytucyjnego - komentarz teologiczny, https://diecezja.pl/aktualnosci/protesty-wobec-wyroku-trybunalu-konstytucyjnego-komentarz-teologiczny/.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: